კლუბის შესახებ
კლუბის აქტივობები
ფორუმის წევრები
ყველაზე აქტიურები
ფორუმის სიახლეები
კალენდარი
სურათის ატვირთვა
იუთუბზე ატვირთვა
ონლაინში არიან
საიტის რუკა
მაღაზიები
მთავარი
მონადირეთა ლეგიონი
მსროლელთა ლიგა
ნადირობა
ბაზიერობა
სამონადირეო იარაღი
ძაღლები
თევზაობა
დასვენება, ლაშქრობა
ფლორა და ფაუნა
სხვადასხვა
მედიცინა
ისტორიის კუთხე
ამინდის პროგნოზი
რუკები
წითელი წიგნი
ფოტო გალერეა
ვიდეო გალერეა
ბილეთები
რეგისტრაცია.png){kind=small}
FB გვერდი
შესვლა
რეგისტრაცია
სიახლეების ნახვა
კონტენტის მოძებნა
მამრობითი
ავე ლეგიონს 
სვანი "ხავსიანი"
სვანი "ხავსიანი"
წევრი 20 Apr 2017შემოსული ბოლო აქტიურობა 10 წუთის წინ
თემაში:საუბარი მეძებრის გეშვაზე ვიტალი სადოვნიკოვთან
დღეს, 13:54
ძალიან მომეწონა სტატია, ჩემ ძაღლთან მუშაობისას ნამდვილად გამომადგება აქ მოყოლილი 
თემაში:იუბილარი ლეგიონერები
დღეს, 12:13
გილოცავთ მეგობრებო იუბილეს მრავალს დაესწარით 
თემაში:საბრძოლო სპილოები
დღეს, 12:07
საბრძოლო სპილოების წინააღმდეგ იყენებდნენ სხვადასხვა ხერხებს. პირველად მათი დანერგვა რომაელებმა დაიწყეს, შემდეგ კი მთელს ხმელთაშუა ზღვისპირეთში და სამხრეთ აზიაში გავრცელდა:
1. მსუბუქი ქვეითები, მშვილდოსნები, მეშურდულეები და შუბის მტყორცნელები მოქმედებდნენ სპილოების წინააღმდეგ. ზოგჯერ, მხოლოდ ერთი შენაერთიც ყოფნიდა სპილოების შესაჩერებლად. ასე მოხდა რომის სამოქალაქო ომში, თაფსუსის ბრძოლაში, როდესაც იულიუს კეისარმა, გნეუს პომპეუსის სიმამრი მეტელუს სციპიონი და მისი მოკავშირე, ნუმიდიის მეფე იუბა I დაამარცხა. კარგად გაწვრთნილი სპილოები, ხშირ შემთხვევაში უმკლავდებოდნენ პირველ შეტევას.
2. ჯარისკაცები, რომლებიც შეიარაღებულნი იყვნენ მძიმე, საჩეხი იარაღებით, მაგალითად ცულებით. მათი დახმარებით, სპილოებს ფეხის მყესებს და ხორთუმს უზიანებდნენ.
3. გამოიყენებოდა სპეციალური წინაღობები და ხაფანგები, მაგალითად ლურსმნიანი ჯაჭვები. ამ ხერხს “ნიორს” უწოდებდნენ (ლათ. თრიბული). ასევე გრძელი შუბები, რომლებსაც მიწაში ამაგრებდნენ. სპილოებს მგრძნობიარე ფეხები აქვთ, ამიტომ ნებისმიერი ჩხვლეტა მათ ძლიერ ტკივილს აყენებს. ასეთ ხერხებს იყენებდნენ გაზას ბრძოლაში, რომელიც ძვ.წ 312 წელს მოხდა. ეგვიპტის მეფე პტოლემაიოს I-მა ბრძანა, ფრონტის წინ გრძელი, ლურსმნიანი ჯაჭვი დაეგოთ და შეენიღბათ. მაკედონელი დემეტრიუს I-ს სპილოებმა ჯაჭვები გადათელეს, უკან დაიხიეს და საკუთარ კავალერიას დიდი ზიანი მიაყენეს.
კართაგენული მონეტა ჰანიბალისა და სპილოს გამოსახულებით
4. სპილოების დასაფრთხობად იყენებდნენ ცეცხლს. ჩირაღდნების, ნავთიანი ყუმბარების თუ ალმოდებული ისრების საშუალებით ცხოველი ადვილად ფრთხებოდა.
5. სპეციალური ისრები სპილოების წინააღმდეგ. სპილოსთვის არასასიკვდილო ადგილას ისრის სროლა, ქინძისთავის ნაჩხვლეტს შეგვიძლია შევადაროთ. მაგალითად, აქბარის(დიდ მოგოლთა იმპერიის მმართველი 1556-1605 წ.) ერთ-ერთმა სპილომ 55 ისარს გაუძლო, ხოლო მეორემ – 82-ს. ანტიკურ პერიოდში, ინდოელები სპილოების წინააღმდეგ იყენებდნენ ისრებს, რომლებიც მთლიანად მეტალისგან მზადდებოდა და ნარაკას ეძახდნენ. სხეულში მოხვედრის შემდეგ, ნარაკას გადატეხვა შეუძლებელი იყო და სპილოს მთელი ბრძოლის მანძილზე, გაუსაძლისი ტკივილები ტანჯავდა. ხშირად ნარაკას ცეცხლს უკიდებდნენ, რაც ორმაგად მტანჯველი იყო სპილოსთვის.
6. ყალიბდებოდა სპეციალური დანაყოფები სპილოებთან ბრძოლისთვის. მაკედონიის მეფე პერსეუსმა (ძვ.წ 179-168) დააარსა რაზმი, რომელსაც ელეფანტომახებს უწოდებდნენ. ელეფანტომახები სპეციალურ მომზადებას გადიოდნენ და განსაკუთრებულ საჭურველს იღებდნენ. მათი ეკიპირება ეკლებიანი მუზარადისაგან და ფარისგან შედგებოდა. ეკლიანი მუზარადი მეომარს სპილოს ხორთუმისგან იცავდა, ხოლო ფარს ხშირად ცხოველის ფეხქვეშ აგდებდნენ და ეგრეთ წოდებულ “ნივრის” ეფექტს ქმნიდნენ. ძვ.წ 168 წელს პიდნასთან ბრძოლაში, მაკედონელთა ელეფანტომახებმა ვერაფერი ვერ მოუხერხეს რომაელთა აფრიკულ სპილოებს. ამ ბრძოლის შემდეგ რომმა, მთლიანად დაიპყრო მაკედონია.
7. რომაული ლეგიონები მწყობრში ინტერვალებს ტოვებდნენ, რომლებსაც მსუბუქი ქვეითები იცავდნენ. სპილოს, შეტევისას დერეფნებში ატარებდნენ შემდეგ კი, შუბებით და ისრებით ადვილად უმკლავდებოდნენ. ასეთ ტაქტიკას სციპიონ აფრიკელმა მიმართა ზამას ბრძოლაში(ძვ.წ 202 წ.) ჰანიბალის სპილოების წინააღმდეგ და წარმატებასაც მიაღწია.
8. მაღალმა ხმაურმა შეიძლება გამოიწვიოს კარგად გაუწვრთნელი სპილოს ჭკუიდან შეშლა. ასეთ ხერხს რომაელები ხშირად მიმართავდნენ. ზამას ბრძოლაში ჰანიბალის არაერთი სპილო გაიქცა უკან და დააზარალა კართაგენელთა არმია.
9. სპილოები ვერ იტანენ ღორების ჭყვიტინს. რომაელები სპილოებს ზეთში ამოვლებულ ღორებს შეუსევდნენ ხოლმე, რომელთაც შემდეგ ცეცხლს უკიდებდნენ, ეს ყველაფერი სპილოებზე უარყოფითად მოქმედებდა და ამ უშველებელ მხეცს ახელებდა, რაც ხშირად საკუთარი მეომრების გათელვით სრულდებოდა.
ბრძოლა ზამასთან(ძვ.წ 202 წ)
10. ცეცხლსასროლი არტილერია, სპილოების წინააღმდეგ საუკეთესო შედეგს იძლეოდა. დენთის გამოგონების შემდეგ, მრავალმა სახელმწიფომ უარი თქვა სპილოების გამოყენებაზე.
სპილო მსოფლიოს სამხედრო ისტორიაში შევიდა, როგორც მძლავრი საბრძოლო ერთეული, რომელსაც მტრისთვის დიდი ზიანის მიყენება შეეძლო. სპილოებს იყენებდნენ ისეთი დიდი მხედართმთავრები, როგორებიც იყვნენ ანტიგონე, სელევკოსი, ჰანიბალი, ანტიოქოზ III, თემურ-ლენგი და ნადირ-შაჰი. სპილო განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი იყო ინდოეთში, სადაც მას არამარტო სამხედრო, არამედ რელიგიური დატვირთვაც ქონდა. დღესაც ინდოეთსა და შორეულ სამხრეთ-აღმოსავლეთის ქვეყნებში ეს უზარმაზარი ცხოველები ერთგულად ემსახურებიან ადამიანს სამეურნეო და ცხოვრებისეულ საქმეში.