მთის არწივი

მაგარია

მართლა მაგარია 

მგონი მთის არწივია. ნუ მე ესე მგონია და..

   რა შეუპოვარია ეს არწივი ვერც ერევა, და თავსაც არ ანებებს.

თუ არათემატურად ჩათვლით წაშალეთ, მაგრამ უნდა დამეწერა...

 დაბერდა მთების არწივი ,

 ას წელს არს მინატანები,

 რო ბოინობდა, მის აჩრდილს

 გულზე იხატდნენ ჭალები,

 ზეციდან როგორც მზის სხივნი,

 ყველგან უწვდოდნენ თვალები,

 იყო ლაღი და ამაყი,

 უჭრიდნენ ნისკარტ–ბრჭყალები,

 თავისი ნანადირევის

 სად არ ეფანტა ძვალები,

 არწივს ნასუფრალითა

 მუდამ ძღებოდნენ სვავები,

 მას ეპყრა დაბლა ხევები,

 მაღალი ზეცის კარები,

 მგელნიც ისევე უფრთხოდნენ,

 როგორც შუნნი და კრავები.

 ახლა დაბერდდა, დაზანტდა,

 მხრებით ამ ზეცის მტარები,

 ბრჭყალნიც დაუცვდა და ფრთებშიც

 დაუცხრა ნიავქარები,

 სამი დღეა ფრენს მშიერი,

 ლუკმასაც არ გამკარები,

 მსხვერპლს ვეღარ იჭერს ხნიერი,

 აღარ აქვს ძველი ძალები,

 ნადირობს, ხევებს შამაფრენს

 ამ ყოფით განაწამები,

 ძირს, ხევში რაღაც დალანდა

 საკბილოს მინამგვანები,

 ჩაფრინდა ყინჩად მიმსვლელი,

 არა ჩუმ–ჩუმად მპარები,

 იქ დახვდა ლეში ჯიხვისა,

 საშინლად ანამყრალები,

 მეტად აწუხებს შიმშილი,

 ლეშისკენ იწევს ბრჭყალები,

 „შეჭამე!“ – კუჭი აცდუნებს,

 წამებით გადის წამები,

 ან უნდა მოკვდეს შიმშილით,

 ან ძმად იგუოს ყვავები.

 და უცებ ტოფმა იქუხა,

 ბინდით დაუვსო თვალები,

 ამაიყივლა არწივმა: –

 „მსროლელო გენაცვალები,

 მაინც არ მაკადრებინე

 ვაჟკაცთა არსაკადრები,

 არწივის ყოფით ვიცხოვრე

 ღმერთსაც არწივად ვბარდები!“

 და მოკვდა ბერი არწივი,

 საკუთარ სისხლში ნაღები,

 ზედ ესხა, როგორც ხმალ–შუბი,

 დამცვდარი ნისკარტ–ჭანგები.

   კაი ლექსია  , როცა შემხვდები დოკი ზეპირათ უნდა იცოდე

_alex_,

   კაი ლექსია  , როცა შემხვდები დოკი ზეპირათ უნდა იცოდე

 ვიცი

   კაი ლექსია  , როცა შემხვდები დოკი ზეპირათ უნდა იცოდე

 ვიცი

ჰა ჰაა .მგონი დღეს მოუწევს დოკის ამ ლექსის თქმა ალექსასთან 

ამ ფრინველს რომ უყურებს კაცი რაღაცნაირი ძალა გეუფლება რა.მართლა ფრინველთა მეფეა ეს დალოცვილი

ამას წინათ ვნახე არწივის სიკვდილი. მისი სიცოცხლის ბოლო წუთები. ესეთი მედიდური და ღირსებით სავსე არსება როგორიც არწუვია , არცერთი არსება არ მეგულება. 

სიცოცხლის ბოლო წუთებშიც კი მედიდური იყო. ფრთები გაშალა და ასე ფეხზე მდგარი ზეზეულად შეხვდა სიკვდილს . გასაოცარი კადერები ვნახე. თუ ვიპოვე აუცილებკლად დავდებ.

ამას წინათ ვნახე არწივის სიკვდილი. მისი სიცოცხლის ბოლო წუთები. ესეთი მედიდური და ღირსებით სავსე არსება როგორიც არწუვია , არცერთი არსება არ მეგულება. 
სიცოცხლის ბოლო წუთებშიც კი მედიდური იყო. ფრთები გაშალა და ასე ფეხზე მდგარი ზეზეულად შეხვდა სიკვდილს . გასაოცარი კადერები ვნახე. თუ ვიპოვე აუცილებკლად დავდებ.

ვერ ვიპოვე მარა სადმე მაინც გადავაწყდები