შარახეული ნათლობა. ჩემი და ჩემი ბიჭის

მინდა მოგიყვეთ ჩემთვის ერთერთი გამორჩეული დღის შესახებ. გუშინ ღამით დამირეკა ბაბუმ, დილით გაემზადე 05:30ზე დანიშნულების ადგილას იყავიო. ქურდს რა უნდა ბნელი ღამეო და მეც ეგრე გახლდით.


დილას შევიკრიბეთ, ჩვეულ ადგილას. შევიძინეთ საგზალი, და გავუდექით გზას.

ამინდი მთლად საჩვენოარ იყო. გზა მოყინული იყო, თოვდა და რაც უფრ ვუახლოვდებოდით ყინვაც და თოვლის სიდიდეც იზრდებოდა.

მაი აფერი ძამია და ლიქოკელებამდე მივედით როგორც იქნა. მერე კი დსგვხვდა დიდი თოვლი, ხეები წაქცეული, ტოტები ჩამოწოლილი. ნუ მანქანით გავლა შეუძლებელი იყო, განვაგრძეთ ფეხით სიარული, თან ვკაფავდით ტოტებს თან მივიწევდით წიჯ და წინ.

ცოტა გაგვიჭირდა ასვლა, მაგრამ არ ვნებდებოდით. ნელნელა ავაღწიეთ ნომრებამდე და დაიწყო და რა დაიწყო. ესეიგი მე მაგას ყეფას ვერ დავარწმევ, უბრალოდ გასუსულები ვუსმენდით ჩვენი ოთხფეხა მეგობრების ჰარმონიულ ტემბრს.

მიუხედავად სასწაული ყინვის, სიცივის და დაღლილობისა მაინც არ ჩაგვიქნევია ხელი. ვიდექით გაყუსულები ნომრებში

ჰოდა ჩემო მეგობრებო, ამ ჰარმონიით დამტკბარუნებულები, უცებ რაციაში გადმომცა ტოკომ რო ტოკლიკ შენსკენ მოიწევს რანცხაო და ყურადღებით იყავიო. მეც მცველი მოვხსენი და დავინახე რაღაცა მოწიოკობს ისე მოდის. ბახ ბახ და მოხდა ის რაც მოხდა. მოვიპოვეთ პური ჩვენი არსობისა! ემოციები ადრენალინი, ვის ახსოვდა ყინვა , დაღლა, სისველე... წამში გავთბი, გავშრი.

პირველი ჩვენი ძმა და მეგობარი აწ უკვე ჩემი ნათლიათ წოდებული მოვიდა და მომნათლა კიდეც.

ამ დოზით და ამხელა სიხარული ჯერ არ განმიცდია. სასწაულად გამიხარდა, თან პირველად მწონდა წაღებული სანადიროდ ჩემი სათამაშო. ემოციების მწვერვალზე ვიყავი.

ეს ყველაფერი კაი მარა პური არ უნდა ვჭამოთ მამაძალი?

გადავინაცვლეთ ისევ მანწანებისკენ. სახლამდე ასვლა უბრალოდ შეუძლებელი იყო. გაიშალა სუფრა კაპოტებზე ძველებურად, ავანთეთ კაი კოცონი, კარგი ღვინო, კარგი სადღეგრძელოები კარგი მწვადები. მეტი რაღა გვინდოდა?

ესეცა ჩემი ნათლია.

გენაცვალე გულში შენა

მინდა ძ ა ლ ი ა ნ დ ი დ ი მადლობა გადავუხადო ყველა თქვენთაგანს ამ დაუვიწყარი დღის ჩუქებისთვის. მიყვარხართ და ბედნიერი ვარ რომ თქვენზ გვერდით მიწევს ყოფნა.

ლეგიონს გაუმარ.... ჯოს! ჯოს! ჯოს!

კიდევ ერთხელ გილოცავ ძმობილო! კარგი დღე იყო ნამდვილად, მადლობა უფალს!

  ვა მალადეც ლევან, კარგათ გივაჟკაცია,   

საღოლ ტოკლიკ კაი რეპორტია გენაცვალეთ ბიჭებო სულ გახარებულებიბდა ბედნიერად დაბრუნებულიყავით შინ

აქ ღიპი არ გამომიჩინოთქო გეუბნები და იმიტო ვიცინივართ :დ