მოგესალმებით
წითელი ტრამალები მოვინდომე, გავიგე მწყერი შეიძლება შეგხვდესო და დავიგეგმე. მისი ლამაზი ცისტერნებით ( 3 ცალი ცისტერნა ) პირველი მანახა და მერე რავიცი , თუ გინდა დავბრუნდებითქო სახლში მაგრამ ჯიქურ ვეძებდით სიბნელეში ცისტერნებს წითელი ბორცვების მიდამოებში .
მოკლედ ბევრი ზუზუნის შემდეგ ირიჟრაჟა და მივადექით ცისტერნებს ვინაიდან დავინახეთ თუ სად მდებარეობდა ეს ლეგენდარული კანისტრები და ცისტერნები .
მადლიან დაუდია ვიღაცას ზედ გზაზე თორემ რა იპოვიდა ამ ცისტერნებს. სიახრულისგან რაჭველასაც გამოეღვიძა რომ დავიკივლე აი ცისტერნათქო
გადმოვედი და ცოტა ფეხი გავშალეთ ტრამალებში , მწყერი აქა იქ ამოდიოდა.
ცოტა გავიშალეთ და გამოვიშალეთ , მოვედეთ მინდორს ვითარცა ქორნი, მწერი არ ჩანდა, აქა იქ საცოდავათ ამოდიოდა. როგორც ეტყობოდა იმ დღეს შორიახლოს ვიღაცას შემგროვებელი ძახილებით შეუგროვებია და თავისკენ მ
იუზიდავს მწყერი ...
რამაც ბიჭებს გული დასწყვიტა, ბევრი ვეცადეთ წავსულიყავით იმ ადგილებისკენ სადაც გაუთავებელი სროლა ისმოდა თUმცა რომ მივუახლოვდით უკვე გვიანი იყო , გზადაგზა აღმოვაჩინეთ რომ 15 ცალამდე უკვე მონადირებული გვყავდა .
უკან გვეძახდა დედა ბუნება , სართიჭალას კარგი ადგილი იცი და იქ წადიო, გამოსასვლელში ჩხაკუნა ჰქვია მასპინძელსო,
ჩვენც გადავწყვიტეთ ბანაკი მოგვეხსნა და ნადიმი გაგვემართა.
იქამდე ცოტა პოზიორობაც არ გვაწყენდა ნადავლთან
არნოლდა ნიკუშა ( კუნთები აყრია შვარცნეგერივით)
ესეც მესამე ცისტერნა
და ბოლოს გაჩხაკუნდა ბარათი პაპას დუქანში და მაჟორულ ნოტაზე დავასრულეთ ჩვენი მოგზაურობა წითელი ბორცვის ტრამალებში