ორი მაგალითის ფონზე შეგვიძლია განვიხილოთ ეს საკითხი :
მაგალითი პირველი
თავდასხმის ობიექტს ჰქონდა იარაღი და მასზე თავდასხმის დროს როდესაც მის სიცოცხლეს ან მისი ოჯახის სიცოცხლეს რეალური საფრთხე დაემუქრა თავდამსხმელების წინააღმდეგ გამოიყენა იარაღი. ამით დაიცვა ადამიანის ყველაზე ძირითადი უფლება სიცოცხლის უფლება. წერტილი
ამის მერე ბევრ შარში გაეხვია: ბევრი სასამართლოები ოჯახთან გამშორებები ბევრი მოსამართლეები სამართალ წარმოებები ადვოკატები ტელევიზიები მოკლედ გამწარდა.
მაგალითი მეორე
თავდასხმის ობიექტს არ ჰქონდა ჰქონდა იარაღი და მასზე თავდასხმის დროს როდესაც მის სიცოცხლეს ან მისი ოჯახის სიცოცხლეს რეალური საფრთხე დაემუქრა თავდამსხმელების წინააღმდეგ ვერ გამოიყენა იარაღი. ამით ვერ დაიცვა ადამიანის ყველაზე ძირითადი უფლება სიცოცხლის უფლება. წერტილი
აქ საქმე მარტივადაა: უკეთეს შემთხვევაში მარტო თვითონ დამარხეს უარეს შემთხვევაში ბევრნი
უამრავი მაგალითის მოყვანა შეიძლება როგორც საქართველოდან, ასევე ამერიკიდან, ასევე რუსეთიდან. ეს ორი სახელმწიფო რადიკალურად განსხვავებულია ერთმანეთისგან იარაღთან დამოკიდებულების მხრივ და შემთხვევით ნამდვილად არ მიხსენებია.
როგორ ფიქრობთ როგორ ჯობია რომ ხდებოდეს ჩვენთან, თავდაცვითი იარაღის ტარება ლეგალური უნდა იყოს თუ არა?