შუადღის ეკიპაჟი "მარგე და ხავსი" ან პირიქით....

   ისე მონატრება და ბიჭებთან ერთად ყოფნა დიდებული რამე ყოფილა, როგორც ჩვენი გიო გვიამბობს ვერაFრით ვერ მოვისვენე  და ამ დროს გადავხედე დარჩენილების სიის ნუსხას და გიო სამსახურში მეგულებოდა, არც ვაციე და არც ვაცხელე ზარი ახლობელთან... გიომ უმალვე მიატოვა სამსახურის საქმეები 15 წუთში დიდუბეში მელოდებოდა ოღონდ ჯინსებით და ტუფლებით( თოფის და აღჭურვილობის გარეშე)

   გავუარე გიოს და გავუყევით შარახევის გზას, ბიჭების ოვაციას და სიხარულს ვერ გადმოგცემთ ისე გაეხარდათ ჩვენი დანახვა, თან რომ არ გველოდებოდნენ.  

   ტყეში რომ შევედით მე გზა არ ვიცოდი, მაგრამ ფაცხიდან გზამდე ისეთი გემრიელობების კარგი სუნი გამოდიოდა რომ ბრმაც კი მიაგნებდა ფაცხას. 

შევედიტ თუარა სამონადირეოს ტერიტორიაზე დიდებული და უგემრიელესი ზღმარტლის ხედაგვხვდა გზის პირას,     გადასარევი ზღმარტლი მოდის ტყეში,   ამ დროს შემოგვხვდა გზე თორღვაი, ძაღლი გადაყვაო ნადირსო, ცოტა გავიარეთ და დანარჩენი ბიჭებიც შეგვხვდნენ და გავეშურეთ ფაცხისაკენ, ფაცხასთან ხდებოდა რაც ხდებოდა, იყო ერთი ფუსფუსი, ზოგი ჩქმერულს აცხელებდა, ზოგი თევზს ჭრიდა, ზოგიც სვავდა ზოგიც ღლიცინებდა, ერთი სითყვით დიდი ამბავი მზადდებოდა, ამ დროს ქამოითქვა სურვილი მეორე სარეკის.....

    ოო ჩემო გიო ზღმარტლი მართლა გემრიელი იყო ჩემო ძმაო

როგორც ისტორია მოგვითხრობს პირვლე სარეკის დროს დიდებული დევნა ყოფილა, მაგრამ ოჩოპინტრემ და დალიმ არ ისურვეს ნადირი მოგვეპოვებინა და ზუსტად იმ მხარეს წაუძღვა სადაც მონადირის მახვილ მზერას და თოფ-იარაღს ვერ მოეხელთებინა

ეტყობა ერთმანეთით იყვნენ გართულნი და ჩვენთვის ვერ მოიცალეს     

შარახევი რომ ძალიან მიყვარს და გვიყვარს ახალი არ არის , მაგრამ პირველი სარეკის ადგილმდებარეობა ამ სახით პირველად ვნახე. ძალიან ლამაზი ტყიანი მასივი იყო , ძველი ნასახლარებით სავსე. ისე მაინტერესებდა რომ ბოლომდე მივყევი და წვერში მოვექეცი ფერდობს. დევნა-ყეფა ბევრი იყო , მაგრამ ვერაფერს მოვკარი თვალი და საბოოლოოდ ფოტოგრაფირებით და ფლორის თვალიერრებით შემოვიფარგლე

   ნამდვილად ლამაზად არის ჩამჯდარი ბუნებაში ძველი ნასახლარები მაგრამ გაქრობის საშუალება არ უნდა მიეცეს 

ესეც თოკოსგააან. პატარა საჩუქარიიიი.

    მშვენიერი ვიდეოა, კარგი გადაღებულია    

18 წუთით ისევ იმ დღეს დავუბრუნდი.... მშვენიერი იყო, საღოლ თოკო....
მარა დასაწყისსში ვიხალისე, მე და მამია ნიკორაში ურიკას რო მივაგორებთ