ლოქო

აღწერა. სხეული წაგრძელებულია, ტიტველი, უქერცლო; თავი დიდი; პირი ფართო - განიერი. ზედა ყბაზე ერთი წყვილი გრძელი ულვაშია, ხოლო ქვედაზე - ორი წყვილი მოკლე ულვაში. ლაყუჩის კბილაკები 11-15. მალები 71-75. ზურგის ფარფლი პატარაა – სხივი 3-5. ანალური ფარფლი გრძელია, აღწევს კუდის ფარფლამდე - სხივი 77-94. კუდის ფარფლი მომრგვალებულია, მკერდის ფარფლი ძლიერი ქიცვით. სხეულის ფერი ცვალებადია, დამოკიდებულია ადგილსამყოფელზე - ზურგის მხარე მწვანეა, მუცლის მხარე - თეთრი, გვერდებზე უფორმო ლაქებია, რომლებიც მუცელზე ჩვეულებრივ მოცისფროა, ფარფლები მუქია. სიგრძე 5 მ-დეა, წონა 300კგ-მდე, ჩვეულებრივ უფრო პატარაა.

გავრცელება. საქართველოში ბინადრობს შემდეგ მდინარეებში: მტკვარი, ალაზანი, იორი, ჭოროხი, სუფსა, რიონი, ხობი, ენგური; ტბებში: ჯანდარის, ლისის, ბებესირის, პალიასტომის. მოიპოვება: ჩრდილო კავკასიის წყლებში, კასპიის, არალის, შავი, ბალტიის ზღვების აუზებში. ევროპაში - მდ. რეინიდან აღმოსავლეთით.

ბიოლოგია. ნახევრად გამსვლელი თევზია, კარგად ეგუება ტბის პირობებს, მდინარეებში ირჩევს ღრმა, მდორე ადგილებს. მტაცებელია, იკვებება ძირითადად თევზებით და სხვა წვრილი ცხოველებით, წყალმცურავი ფრინველებით და სხვა ხერხემლიანებით. ცოცხლობს 30 წელზე მეტს. გამრავლებას იწყებს 3-4 წლის ასაკიდან. ტოფობს მაისიდან აგვისტომდე, ნაყოფიერება აღწევს 11-500 ათას ქვირითამდე. ქვირითის დიამეტრი 2,5-3,0 მმ-მდეა. ინკუბაცია გრძელდება 3-4 დღე.

სამეურნეო მნიშვნელობა. კარგი სარეწაო თევზია, ხორცი აქვს ცხიმიანი (4-11%). გემრიელი. იჭერენ უმთავრესად ჩანგლებით და სხვადასხვაგვარი ბადეებით. საქართველოში მისი სარეწაო მოპოვება ხდება ჯანდარისა და პალიასტომის ტბებში, მდ. ალაზანსა და მტკვარში. იყენებენ ნედლს, დამარილებულს, შებოლილს, დაკონსერვებულს.
მიზანშეწოლილი იქნება მოეწყოს სალოქოე ტბორები და მასთან ერთად იქვე მომრავლდეს მისი საკვები სარეველა თევზები.

ლოქო არის საქართველოს და საერთოდ ევროპის მტკნარი წყლის ყველაზე დიდი თევზი. იგი იზრდება 3 მეტრი და 150-200 კილო. არსებობს გამონაკლისებიც, ძველ ხელნაწერებში მაგალითად აღწერილია ეკზემპლიარები 5 მეტრი სიგრძის და 400 კილო წონის, მაგრამ ჩვენ დროს სამწუხაროდ ესეთი გიგანტები აღარ არსებობენ. ლოქოს სტანდარტული ზომაა 30-50 კილო, 80 კილოიანები კი უკვე რეკორდულად ითვლებიან.



ლოქო თბილი სეზონის თევზია. ზამთარში იგი გამოსაზამთრებელ ღრმულებში წვება და არ იკვებება წყლის 8-10 გრადუსზე გათბობამდე.
ამ გიგანტის კვების რაციონი მრავალფეროვანია: თევზი, ბაყაყი, კიბორჩხალა, წურბელა, ჭია, წყალში მოხვედრილი წვრილი მღრღნელები და წყალმცურავე ფრინველებიც კი. აქვე მინდა ავღნიშნო რომ ლოქოზე მოთევზავეთა მიერ შექმნილია მისი გასტრონომიულა უპირატესობების რეიტინგი:1) ჭია 2) თევზი 3) ბაყაყი 4)წურბელა 5) კიბორჩხალა 6) მახრა 7) ბუღლუჯი...
შემწვარი ბეღურა, შეტრუსული თაგვი და სხვა სადისტური მისატყუებლები ლოქოს რაციონში სულ არ შედის და არც თქვენ გირჩევთ.
ზამთრის ძილიდან გამოსვლისთანავე ლოქო საკმაოდ პასიურია და არ დასდევს თავის ნადავლს, ამიტომ ამ დროს იგი იკვებება ჭიებით, წურბელებით, მკვდარი ან ავადმყოფი თევზებით. ამიტომაც მისი ჭერა ამ პერიოდში უფრო შედეგიანია გამოსაზამთრებელ ღრმულებთან ახლოს. წყლის გათბობასთან ერთად ლოქოც აქტიური ხდება და ნადირობს უკვე მთელს წყალსატევზე.
ქვირითობამდე სადღაც ორი კვირით ადრე ლოქოს ეწყება კვებითი აქტიურობის უმაღლესი ფაზა. თვით ქვირითობა მიმდინარეობს წყლის 18 გრადუსამდე გათბობისას და გრძელდება საერთო ჯამში სადღაც ერთი თვე. ამ პერიოდის შემდეგაც შეიმჩნევა კვებითი აქტიურობა, მაგრამ უფრო ხანმოკლე.
მთელი ზაფხულის განმავლობაში ლოქო აქტიურად იკვებება, როგორც ვიცით იგი ღამის მტაცებელია და მასზე თევზაობა განსაკუთრებით შედეგიანია 2-3 საათი მზის ჩასვლამდე და გარიჟრაჟზე. თუ დღე მოღრუბლული გამოდგა და წყალი ჭერის ადგილას მღვრიეა (ადიდებული არ უნდა იყოს თუ მდინარეა), მაშინ ლოქოზე მთელი დღის განმავლობაში შეიძლება ვითევზაოთ. ზაფხულის ხანმოკლე წვიმის შემდეგ ლოქო (განსაკუთრებით პატარა და საშუალო ზომის) სანაპირო ზოლში გამოდის საკვებად, წვიმით ჩარეცხილი ჭიების, ლოკოკინების და სხვა მწერების თუ მღრღნელების საჭმელად, ასე რომ წვიმის შემდეგ სანაპირო ზოლში თევზაობასაც აქვს აზრი.



ძალიან ბევრი მეთევზე ცდილობს დაიჭიროს ლოქო, მაგრამ მიზანმიმართულად იშვიათად თუ თევზაობს ვინმე ამ ძლიერ და საინტერესო თევზზე. პრინციპიალურად არაფერი სპეციპიკური არ არის საჭირო ლოქოზე ნადირობისას, საჭიროა მხოლოდ სისტემატური, გააზრებული მიდგომა ჭერის ობიექტან, თეორიული ცოდნა მისი ბიოლოგიის, ქცევის შესახებ და რა თქმა უნდა შესაბამისი აღჭურვილობა.
არსებობს ლოქოზე თევზაობის მრავალი მეთოდი: სპინინგით ხელოვნურ სატყუარებზე, ტივტივათი ნაპირიდან ან ნავიდან, ფსკერული მეთოდი, ჩაკიდული სატყუარით და კვოკით ნავიდან და სხვა. ამ სტატიაში მე მხოლოდ ზოგად რჩევებს მოგაწვდით და ცალკეული მეთოდების განხილვით თავს არ შეგაწყენთ.
მინდა მოგახსენოთ რომ არ არის საჭირო ძვირად ღირებული აღჭურვილობის შეძენა, მთავარი მაჩვენებელი ლოქოზე თევზაობისას არის სიმტკიცე და გამძლეობა, იმიტომ რომ სავარაუდო ნადავლი ძლიერი და შეუპოვარი მებრძოლია და მეორე შანს როგორც წესი მეთევზეს არ აძლევს. ამიტომ საწყენი იქნება ღირსეული ნადავლის დაკარგვა კოჭას ან ჯოხის უხარისხობის გამო.
დავიწყოთ ანკესით (ჯოხით): ტელესკოპური ჯოხები შეგვიძლია არც განვიხილოთ, ვინაიდან გამძლეობის პარამეტრებით ისინი სერიოზულად ჩამოუვარდებიან შტეკერულებს. ნაპირიდან თევზაობისას უპრიანია 3მ სიგრძის ჯოხის გამოყენება, ნავიდან კი 2.5-2.7მ სიგრძისა. ზედმეტად გრძელი ანკესის გამოყენებისას დიდ ლოქოსთან ბრძოლა საკმაოდ რთული და მოუხერხებელი ხდება. რაც უფრო მოკლეა ანკესი მით უფრო მეტი გამძლეობით გამოირჩევა იგი, მაგრამ უნდა გავითვალისწინოთ ისიც რომ მოკლე ჯოხით ეფექტური ამოკვრის წარმოება (განსაკუთრებით შორ დისტანციაზე თევზაობისას) რთულდება. ასე რომ ოპტიმალურ სიგრძედ არჩეულია 2.7 მეტრი.



ანკესის გამძლეობა (ტესტი) უნდა იწყებოდეს 100გ და 600გ ჩათვლით. თუ ვთევზაობთ სპინინგით, ხელოვნურ სატყუარებზე მაშინ მოხერხებულობისთვის ვიხმაროთ 100-150გ ტესტით მარკირებული ანკესი.
კოჭა ლოქოს საჭერად გამოიყენება როგორც უინერციო აგრეთვე მულტიპლიკატორული. უინერციო კოჭები კარბონის ან პლასტიკის ნაწილებით ჩვენ შემთხვევაში უვარგისია. კოჭაზე უნდა ეტეოდეს მინიმუმ 200 მეტრი 0.5მმ ძუა



ლოქოზე თევზაობისას გამოიყენება წნული ძუა 0.3-0.7მმ ან როგორც ალტერნატივა (ძირითადად მულტიპლიკატორულ კოჭებზე) მონო ძუა 0.5-08მმ.
ნემსკავის ზომა უნდა შეირჩეს იმის და მიხედვით თუ რაზე ვიჭერთ ლოქოს. თუ ვთევზაობთ თევზის გამოყენებით (საუკეთესო არის კარჩხანა 10-20სმ) მაშინ ვიყენებთ ნემსკავს 8/0--10/0 ზომის საერთაშორისო ნუმერაციით (ანუ ყუნწიდან წვერამდე 8 და 10 სანტიმეტრის სიგრძის). თუ ვთევზაობთ ჭიაზე, მახრაზე, ბუღლუჯზე მაშინ 5/0--6/0 ზომის.



ნემსკავები მონტაჟდება სპეციალურ კევლარის ლიდერზე, რომლის გამწყვეტი პარამეტრი 40-150 კილოა. არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ლიდერად გამოვიყენოთ წნული ძუა, ვინაიდან ლოქოს წვრილი, ჩოთქისებრი კბილები მას იოლად ხეხავედ და წყვეტს. როგორც ალტერატივა ლიდერად შეიძლება გამოვიყენოთ 1მმ სისქის მონო ძუა.
საქართველოში ლოქო გავრცელებულია თითქმის ყველა მდინარის ქვემო დინებაში, თბილისთან კი საკმაოდ ბევრია თბილისის ზღვაში, დადის ჭორები რომ მყვინთავებმა აქ ნახეს 2 მეტრზე დიდი ეკზემპლიარები, იმედია ამ სტატიაში გაზიარებული გამოცდილება დაგეხმარებათ გიგანტური ლოქოების დაჭერაში

ინფორმაციის წყარო:www.fisher.ge

მდინარე ალგეთზე იჭირება კარგი ეგზემპლიარებიო..კარგად მოძრაობს როგორც კი მზე ჩავაო

მოგესინჯა არ ვიცი?

ისე ერთი გასვლა მწყერსა და ქათამს შორის რომ არის პერერივი ხომ არ მოგვერტყა ალაზნის ლოქოზე ერთი ჯიგრული თევზაობა ? ჩვენი კახელი ძმების დახმარებით ?

ჩათვალე დავალება მიღებულია

ლოქო ვიცი მე ქინძმარშიი....

ხო ქინძმარში ჯობია ვიდრე მტკვარში....

დაიჭირე თან იქეიფე რა 

ეს გაშვება ვერ დავამუღამე რა 

დაიჭირე თან იქეიფე რა 

ეს გაშვება ვერ დავამუღამე რა 

არიქა ქეიფი და დროს ტარება გაკლიათ თქვენ სწორედ რა  

არიქა ქეიფი და დროს ტარება გაკლიათ თქვენ სწორედ რა

არადა უკვე დაგვიძველდა   

 მერამდენე დღეა ალკოთერაპია არ გაგვივლია 

 ესეთი ჩაგდებით მკურნალობა შედეგს ვერ გამოიღებს