ეხლა ნამდვილად ვერ დავიწყებ იმის მოყოლას თუ როგორ გაისმა რაციაში თორღვას კითხვა დავიწყოთო და როგორ უპასუხა ბოლო ნომერმა 5 წუთი დამჭირდება მაქსიმუმ რომ ადგილზე ვიყოო, და როგორ გავარდა 5 წუთში თოფი , როგორ გაისმა 15 წუთში ძაღლის პირველი გაწკავწკავება და როგორ აყვნენ ცოტა ხანში დანარჩენები და როგორ გახდა სულ უფრო და უფრო ინტენსიური ძაღლების ყეფა და როგორ უახლოვდებოდა ეს ხმები ზედა ნომრებს და როგორ შეიცვალა უცებ მიმართულება და ქვედა ნომრებისკენ წამოვიდა დიაგონალურად და .....მოკლედ ბევრი როგორ იყო და ამის მოყოლას არც აზრი აქვს და არც მადლი. ვინც ნადირზე ნადირობის მუღამი და ნიუანსები იცთ, ისედაც მიხვდებით რამხელა ადრენალინი და ემოციებია და ვინც მეჩიტეა ანუ ფრინველზე ნადირობის მოყვარული იმისთვის არაფრის მთქმელია ჩემი სიტყვები. ასე რომ ამ სცენებს გამოვტოვებ და უშუალოდ მწვადის შიშხინს და ერთმანეთის ძმურ ჩახუტებაზე გადავალ. აქ კი ყველა ქართველისთვის გასაგები და ნაცნობი სიტუაცია იყო , გინდა ნადირზე თუ ფრინველზე მონადირისთვის , მეთევზისთვის თუ საერთოდ არამონადირესთვის და თუნდაც ვეგეტარიანელისთვის. მთავარია ოდნავ მაინც ქართული სული თუ გაქვს ადამიანს , მაშინ ყველასთვის გასაგები და ნაცნობი, ბევრისთვის კი ტრადიციული ქართული ნადიმი იწყებოდა...
ყველას მადლობა ძმობისა და ურტიერთგვერდშიდგომისათვის.
მეტოს განსაკუთრებული მადლობა/
ყველა ბედნიერი იყო და ყველა იღიმებოდა. ერთ რამედ მიღირს ბიჭებო თქვენი ასეთი გახარებული სახეების ყურება. ღმერთმა გახარებულები და გალაღებულები მანახოს სულმუდამ თქვენი თავი.
შემოგევლეთ თქვენ.