16 დეკემბრის გასეირნება

მოგესალმებით მეგობრებო!

ეს ჩემი პირველი რეპორტია და იმედია ძალიან კრტიკულად არ შეაფასებთ

მოკლედ 15 დეკემბრის გვიან საღამოს ესემესის ხმა გაისმა და ეკრანზე ბაბუს ნომერი და მზრუნველი ტექსტი გამოჩნდა: " ბუბუ ხომ არ გძინავს? დაგირეკავ თუ არ გძინავს"

           რა თქმა უნდა დავასწარი და გადავურეკე , ხოდა ბაბუმაც მამცნო რომ : ხვალ ვაპირებთ გასეირნებასო, მუხლი გავშალოთ და თვალს წყალი დავალევიონოთო, მე რათქმაუნდა მაშინვე დავთანხმდი და  დილით, 5 საათზე დავთქვით ლიბრესთან შეხვედრა. სხვათაშორის ყველა თავის დროზე გამოცხადდა ერთი ჩვენი "ხავსიანი" მეგობრის გარდა   რომელიც გორდამ ძლივს გააღვიძა,   მეორე ზარზე უკვე ქლოშინებდა მოვრბივარო , მესამე ზარზე ტაქსის შოფერს აგინებდა ნელა მოდისო და საბოლოოდ მოვიდა. 

დავიძარით 2 მანქანით დანიშნულების ადგილისაკენ. დაახლოებით 1 საათში გადავედით ასფალტიდან

მერე რა მოხდაო მერეო?

   დედა რავა შევრცხვი საქვეყნოდ

შევუდექით ერთი შეხედვით მცირე და მარტივ უღელტეხილს რომელიც აქაიქ დათოვლილი და ცოტა წაყინულიც იყო. წინ მიმავალმა მანქანამ ერთერთ

მონაკვეთზე მოკლე გზიდან ასვლა სცადა მაგრამ ვერ ავიდა და უკან ჩამობრუნდა, შემოვლითი გზით გადავწყვიტეთ წასვლა და ასევე გადავწყვიტეთ რომ ჩემი მანქანა წასულიყო პირველი, რადგანაც კარგი საბურავები მქონდა, ხოდა წავედით ავიარე უღელტეხილი ბოლომდე მაგრამ მეორე მანქანა არ ჩანდა

რაციით გავარკვიეთ რომ მცირე ხიფათი მოსვლიათ, გზიდან გადავრდნილან ერთერთ მოსახვევაში. გზა ძალიან გაყინული იყო ამიტომ არ გაგვკვირვებია პრინციპში ეს ამბავი, მანქანასაც საბურავები არ უვარგოდა, მოვბრუნდით და წავედით საშველად . ამოვიყვანეთ რათქმაუნდა ეს მანქანა, მცირე "აფგრეიდი" ჩავუტარეთ საბურავებზე (ბაწრები დავახვიეთ ) და გავაგრძელეთ გზა, მოკლედ კიდევ დაახლოებიტ 3-4 კმ გავიარეთ ერთად და უკვე საბოლოოდ გაგვიჩერდა ეს მანქანა, ერთერთ უღელტეხილზე, დიდ თოვლში, სხვა გზა არ იყო, გავაჩერეთ და ერთმა ნაწილმა ფეხით გამოაგრძელა გზა, მერე ნაწილი კი ჩემი მანქნიტ დანიშნულების ადგლისკენ წავედით. დაახლოებით 10 კილომეტრის მცირე უგზოობის, თოვლის ყინულის და ტალახების გავლის შემდეგ ერთ ძალიან ლამაზ ადგილას მივედით

ყმაწვილებო მინდა ავღნიშნო რომ ჩეროკიანის მოფიქრებულმა "აფგრეიდმა" და მისმა მარჯვენამ საკმაოდ დიდი მანძილი აგვარიდა ფეხითმოსიარულეებს, მადლობა ჩვენს მარჯვე მძღოლს, მაგარი ხაარ "მე ვიყო"    

მე რაც შეიძლება სწრაფად მივდიოდი რომ პირველი რესის მერე სწრაფად მიმეყვანა ბიჭები დანიშნულების ადგილამდე , რათა მეორე რეისის ბიჭებს საკმაო მანძილს გამოივლიდნენ. მითუმეტეს მეორე მანქანაც მისახედი იყო. .....

   ვინაიდან გამთენიისას გვარიანად ციოდა , ყველა ვარიანტში დროულად უნდა დავბრუნებულიყავი რათა ბიჭები სიცივეში არ დარჩენილიყვნენ. რამდენადაც მოხერხდა იმდენად სწრაფად გავიარე ორივე მიმართულება. ყველაზე მეტად ის არ მომეწონა რომ გზაზე 2 თოვლში ჩარჩენილი მანქანა ვნახეთ, რომლებიც პატრონებს მიეტოვებინათ.

      უკან ცამობრუნებულს კი ასეთი სურათი დამხვდა . ბიჭებს მანქანა არ მიეტოვებინათ და ლეგიონერულ შემართებით , ზემოთ ამოყვანას ცდილობდნენ. მეც შეუერთდი და როგორც იტყვიან

           ძალა აღმართს ხნავსო.

ჩამსწორებელი babu, 19 December 2017 - 08:16 PM.

ესეც მცირე "აბგრეიდი"

ფორმულა 1 ს საჯინიბოების მექანიკოსებივით შეესიენ ბიჭები საბურავებს და ცოტა ხანში თითქმის ყველაფერი მზად იყო. 

ერთ საბურავზე გაგვიჯიუტდა თოკი. მაგრად ციოდა და ცოტა თითების დამორჩილებაც გვიჭირდა

ბოლოს ჩვენმა "ხავსიანმა" არ დაიზარა და ისეთი "პადკატი "გააკეთა  სულ ციმ ციმ შეაბა საახალწლო ნაძვისხის "წვიმასაცით" წითელი თოკი საბურავებს

ჩამსწორებელი babu, 19 December 2017 - 08:34 PM.

და უკან ჩამობრუნდა

ჩამობრუნდა კი არა სულ პადედეს ცეკვა ცეკვით მოვცურავდით უკან. 3 გზის მსოფლიო ჩემპიონებს ციგურებით ყინულზე სრიალში , სერგეი ზაიცევი და ირინა რადნინა ალბათ შურით გასკდებოდნენ. ერთადერთი ის გვაფიქრებდა ქვემოთ გაყინულ პატარა ტბამდე თუ ვერსად გავჩერდებოდით , სპინინგები არ გვქონდა წამოღებული და ტყუილად ლუნკის გაფუჭებაც არ ივარგებდა. არა და "მორჟებიც "არცერთი ჩვენთაგანი არ იყო. ასე რომ ინტერესით მივჩერებოდით ბობსლეის გაყინული ტრასიდან სად გავადენდით ზღართანს. მოკლრდ თევზაობა არ შესდგა.

და უკან ჩამობრუნდა

ჩამობრუნდა კი არა სულ პადედეს ცეკვა ცეკვით მოვცურავდით უკან. 3 გზის მსოფლიო ჩემპიონებს ციგურებით ყინულზე სრიალში , სერგეი ზაიცევი და ირინა რადნინა ალბათ შურით გასკდებოდნენ. ერთადერთი ის გვაფიქრებდა ქვემოთ გაყინულ პატარა ტბამდე თუ ვერსად გავჩერდებოდით , სპინინგები არ გვქონდა წამოღებული და ტყუილად ლუნკის გაფუჭებაც არ ივარგებდა. არა და "მორჟებიც "არცერთი ჩვენთაგანი არ იყო. ასე რომ ინტერესით მივჩერებოდით ბობსლეის გაყინული ტრასიდან სად გავადენდით ზღართანს. მოკლრდ თევზაობა არ შესდგა.

ეს არის უდიდესი ნდობის ნიშანი თორე არავინ რო ხმას არ იღებდა მეც ჩუმად ვიყავი  

ეს არის უდიდესი ნდობის ნიშანი თორე არავინ რო ხმას არ იღებდა მეც ჩუმად ვიყავი  

ჰა ჰაა ჩაგეთვალა ხავსიან. "იღბლიან ჯენტლმენებში" როა , ისე გამოგივიდა.ალიბაბა ალიბაბაევიჩი რო ამბობს . "ვსე პაბეჟალი ი ია პაბეჟალ"      

                        ჩამოვცალე მანქანა და დავბრუნდი უკან სასწრაფოდ. უღრან ტყეში ლეგიონერები და ლეგიონის "კოლმეურნეობის თავჯდომარე" მელოდებოდნენ . ჩამოვედი დაბლა გავავსე მანქანა ისევ და დავბრუნდით დანიშნულების ადგილას, იქ ერთი ძალიან კარგი 19 წლის ვაჟკაცი დაგვხვდა მასპინძლად რომელმაც საკუთარ სახლში გვიმასპინძლა გულით და სულით და დაგვანახა როგორი უნდა იყოს ნამდვილი ქართველი ვაჟკაცი და მონადირე ტავისი შეგნებით და ქცევით.

.

.

.

.

.

.

.

.'კოლმეურნეობის თავმჯდომარე" კი არა "კოოპერატივის გამგე"    

ეს არის უდიდესი ნდობის ნიშანი თორე არავინ რო ხმას არ იღებდა მეც ჩუმად ვიყავი  

არადა მე ისეთი გართული ვიყავი და კონცეტრირებული კონკრეტულ გზაზე რომ არც კი მიფიქრია იმაზე რომ სხვები მეჯდნენ მანქანაში და ანგარიში უნდა გამეწია . მთავარი საზრუნავი იყო არსად ჩავარდნილიყავით

გვარიანად გვიან ავედით ადგილზე. თუ არ მეშლება იქნებოდა ასე9-10 სთ. ნუ გამთენიისას კი ვგეგმავდით მაგრამ ამ სიტუაციაში მთავარი იყო რომ საერთოდ ჩავედთ და საერთოდ გასვლა არ ჩაიშალა.

მოკლედ როგორც იქნა ადგილზე ჩავედით და კიდეც გადმოვლაგდით მანქანიდან. ბიჭები უკვე მოწესრიგებულები დაგვხვდნე.

ცოტა პური გავტეხეთ რომ მთალად დამშეულები არ გასულიყვნენ ბიჭები. ჩემზე.საუბარიც აღარ იყო. სუფრიდან ახალი ამდგარი ვიყავი. ოღონდ ზოგ ზოგიერთებისაგან განსხვავებით რომ ვიცოდიგასვლა იყო დაგეგმილი, თავიც შევინახე და დათქმულ დროს შეკრებისადგილზეც ვიყავი. მაგრამ ეს უკვე სხვათემაა და ეხლა ისევ რეპორტის მთავარ თემას დაუბრუნდეთ.

.

.

.

.