საინტერესო

"მიმდინარე წლის იანვრის ბოლო რიცხვებში მცხეთის რაიონის სოფელ საგურამოს მცხოვრებმა, მონადირე შაქრო შამხალაშვილმა ზედაზნის მთის სამხრეთ ფერდობზე უცნაური ნაკვალევი შენიშნა: იგი არ ჰგავდა არც დათვს და არც მგლის ნაფეხურებს.

კვალმა მონადირე მიიყვანა ერთი შვეული კლდის ძირში, სადაც კლდიდან ჩამოწოლი ნამზღვლევებს შორის ნაწოლიც ნახა და გამოხრული ძვლებიც ეყარა ირგვლივ. ეტყობოდა ნადირს ბუნაგი იქა ჰქონდა.

საგურამოელმა მონადირემ მთელი ფერდობი შემოიარა იმ დღეს. ნადირი კი ვერა ნახა.

24 თებერვალს ტყის მცველს ზედაზნის ტყეში გამოხრული ირმის ჩონჩხი ენახა და მონადირეს უამბო. შამხალაშვილი მეორე დღეს თბილისში აპირებდა წასვლას. ყოველშემთხვევისთვის თობიც თან წაიღო, პირდაპირ გადასჭრა ზედაზნის ქედი და ბუნაგს ზედ წაადგა.

ამჯერად ბუნაგთან ლეშის ნარჩენები ნახა მონადირემ, რაც ირმისად შეიცნო. კიდევ ეძება ნადირი, მგარამ ახლაც ამაოდ ჩაუარა ცდამ.

უკან დაბრუნებისას შამხალაშვილმა ავჭალაში ამოიარა. უხუცესი მონადირე ნიკა ბეკურაშვილი ინახულა და ყველაფერი უამბო ნადირის ნაკვალევის შესახებ.

– ეგ, ბიჭო, თუ ნამდვილად ატყობ, რომ მგელი არ არის, დიდი ფოცხვერი იქნება. გაფრთხილდი. მშიშარა კია, მაგრამ ზოგჯერ მოულოდნელად დაახტება ხოლმე კაცს ხიდანო.

საგურამოელმა ავჭალელის დარიგება მოისმინა, ბობღვით გადასერა ავჭალის სერი, ზედაზნის ქედს შეუდგა და გეზი ბუნაგისკენ აიღო. მხოლოდ, აქამდე თუ პირდაპირ მიადგებოდა ხოლმე ბუნაგს, ახლა ზემოდან მოაურა და თოფმომარჯვებულმა კლდიდან გადაიხადა. გადაიხედა და თვალებს არ დაუჯერა. დაბლა, ბუნაგის წინ გაწოლილიყო რაღაც ყვითელი ცხოველი და წინა თათებს ილოკავდა, რომელსაც მთელ ტანზე ვაშლისოდენა შავი ლაქები ეყარა.

– ვეფხვია, – გაიფიქრა მონადირემ და თოფი დაუმიზნა. მარჯვენა ლულაში

ალუბლის კურკის სიმსხო კარტეჩით გატენილი ვაზნა ედო, ხოლო მარცხენაში ერთი მსხვილი ტყვია.

რომ უფრო კარგად დაენახა, მონადირემ ოდნავ მარცხნივ მოინაცვლა ფეხი, მაგრამ დახედეთ უბედურებას, ფეხქვეშ კენჭებმა დაიხრიალეს და დაბლა ჩაცვივდნენ. ამ დროს ნადირი სწრაფად შემოტრიალდა იქით, საიდანაც მისი სიმშვიდე დაირღვა და თოფმაც დაიჭექა. კარტეჩი თავ–პირსა და ფეხებში დააყარა მტაცებელს.

დაჭრილმა ნადირმა მტრისკენ ერთი ნახტომი მაინც გააკეთა, მაგრამ უღონოდ ჩამოეკიდა გამოშვერილ კლდის ქიმს და საზარლად აღმუვლდა. მასთან მისვლა კიდევ საშიში იყო. ახლა მარცხენა ლულაზე იყო საქმე.

მონადირემ, მიუხედავად მღელვარებისა, ნებისყოფა მოიკრიფა, გულდასმით ამოიღო მიზანში მისკენ თავით შემობრუნებული ნადირი და წყნარად გამოსწია სასხლეტს. მტაცებელი თოფის მეორედ დაქუხებისას კი მოსწყდა კლდეს და უღონოდ ჩაცურდა თავის ნაწოლთან.

თხილისოდენა მრგვალ ტყვიას ნადირისათვის მარცხენა თვალთან შეენგრია თავი და შიგ გაჩერებულიყო. თუმცა საშიში აღარაფერი იყო, მაგრამ მონადირემ კიდევ ჩაალაგა ახალი ვაზნები თოფში და ნანადირევთან ჩაფოფხდა.

მოკლული ნადირი ჯიქი გამოდგა, რომელიც სიგრძით, თავის კუდიანად, სამ მეტრს აღწევდა, წონით კი – 100 კილოგრამს".

wyaro: gverdi -Old Piano - ძველი როიალი