lebeau courally

სანადირო თოფების წარმოებაში XIX საუკუნის შუა წლებიდან მოყოლებული, მთელი ასი წლის განმავლობაში ბელგიას პირველი ადგილი ეკავა. 

იარაღის წარმოება თავმოყრილი იყო ქალაქში, რომელსაც ფრანგულენოვანი მოსახლეობა ლიეჟს უწოდებდა. გერმანულად ქალაქის სახელწოდება კი ასე ჟღერდა - ლიუტიხი.
სწორედ ბელგიური წარმოებისაა ყველაზე ძვირადღირებული და სასურველი იარაღი - დეფურნი, ბოდსონი და ლებო.
XIX საუკუნის 80-იანი წლებისთვის ბელგიაში იწარმოებოდა იმდენივე სანადირო თოფი, რამდენიც მთელ ევროპაში.
1890 წელს ლიეჟის იარაღის გამოსაცდელ სადგურში ლულების გამოცდაზე დაიხარჯა 40 ტონა დენთი და გასროლილ იქნა 4 მლნ ვაზნა.
1891 წელს სადგურში გამოსცადეს მილიონზე მეტი თოფი.
იმ დროისთვის ქალაქ ლიეჟში ფუნქციონირებდა 187 საიარაღო ფირმა, ხოლო მის გარეუბნებში - 280.
1904-1914 წლების პრეისკურანტში ავგუსტ ლებოს თოფების ფასები რუსულ რუბლზე შემდეგია: უჩახმახო 160-550 რუბლი, ჩახმახიანი 225-425 რუბლი.

ცნობილია, რომ ქართველ პატრიოტებს, მათ შორის გიორგი დეკანოზიშვილს, ცარიზმის წინააღმდეგ საბრძოლველად იარაღი სწორედ ბელგიიდან შემოჰქონდათ.

 ფირმის დაარსება

1865 წელს ავგუსტ ლებომ გახსნა თავისი სახელოსნო. 

მან თავიდანვე მაღალხარისხიანი თოფების დამზადებას მიჰყო ხელი.
1876 წელს ამერიკის ქალაქ ფილადელფიაში მოეწყო იარაღის საერთაშორისო გამოფენა, სადაც ლებო მთავარი პრიზით დააჯილდოვეს.
1878 წელს ლებოს პარიზის გამოფენაზე ოქროს მედალი  და საპატიო ჯილდო გადასცეს.
ავგუსტ ლებო ბელგიის მეფემ რაინდის ჯვრით დააჯილდოვა. 
ის იყო, ასევე, ლიეჟის თოფების გამოსაცდელი სადგურის ხელმძღვანელის მოადგილეც.
1896 წელს ავგუსტ ლებო გარდაიცვალა. მას მემკვიდრე არ დარჩენია.

გარდაცვალებამდე რამდენიმე წლით ადრე, მან პარტნიორად აიყვანა ნიჭიერი მეიარაღე ფერდინანდ კურალი, რომელიც 1896 წლიდან ფირმის მმართველი გახდა.
ფირმას ოფიციალური სახელი ეწოდა „ლებო-კურალი“.
1902 წელს ფირმამ შეიცვალა სახელწოდება და დაერქვა „ვებლეი-ლებო-კურალი“.
1897 წელს სანკტ-პეტერბურგში ლებოს თოფებმა გამოფენაზე ვერცხლის დიდი მედალი მოიპოვა.
ავგუსტ ლებოს თოფები დაჯილდოებული იყო, ასევე, II ოქროს მედლით და რამდენიმე „GRAND PRIX“-ით მსოფლიოს სხვადასხვა გამოფენებზე.

ლებოს თოფები

სხვადასხვა დროს ლებოს შესახებ წერდნენ:

 „მისი ადგილი ისეთ დიდ ოსტატთა შორისაა, როგორებიც არიან პერდე, ჰოლანდი... ის საიარაღო ხელოვნების ვარსკვლავია. თოფის ნაწილებს აქვს შესანიშნავი ზუსტი მორგება, იდეალური ფორმების სირბილე. განსაკუთრებით კარგი მიტანა...“
„ლებოს თოფები თავისი მაღალი ხარისხით, მხატვრული გაფორმებითა და მიტანით იმდენად ნაცნობია, რომ არ ღირს დროის დაკარგვა მისი ხარისხის აღწერაზე. ამის გამო მას ბელგიელ პერდესაც კი უწოდებენ“.

1930 წლიდან ფირმა ლებომ დაიწყო ბოკფლინტების წარმოება და აირჩია ბოსის კონსტრუქცია.
II მსოფლიო ომის შემდეგ, როგორც სხვა ფირმებისთვის, ლებოსთვისაც მძიმე პერიოდი დადგა. 
დაეცა მოთხოვნა ძვირფას სანადირო თოფებზე.
1956 წელს ფირმის მფლობელი გახდა ჟოზეფ ვერე, რომელმაც რამდენიმე ძვირადღირებული ბოკფლინტის მოდელი შეიმუშავა.
ამჟამად ფირმა აწარმოებს მხოლოდ ლუქს კლასის თოფებს, ლულების ვერტიკალური და ჰორიზონტალური განლაგებით.

ლებოს თოფების ცნობილი მფლობელები და მათი შეკვეთილი მოდელები
რუსეთის იმპერატორი ნიკოლოზ II - 1899 წელი, 20 კალიბრის წყვილი თოფი, მოდელი N98,  N31831 და N31832, შემდგომში იწოდებოდა როგორც „Grand Russe“.
რუსეთის დიდი მთავრები, ნიკოლაი და ალექსი - შეუკვეთეს N91 მოდელის წყვილები, „Grand Due“.
გრაფი შერემეტიევი - მოდელი N96, „Sheremeteff“.
გრაფი კურაკინი - მოდელი N78, „Prince Kourakine“, თოფი ვესტლი-რიჩარდსის სისტემის დამცემ-სასხლეტი მექანიზმით.
ესპანეთის მეფე ალფონს XII - მოდელი N97, „Kaiser“.
გერმანიის იმპერატორი - მოდელი N108, „Imperial Pigeon“.
ლებოს თოფების მოდელებით, ასევე,  ამაყობდნენ იტალიის, ბელგიის, ბულგარეთის მეფეები.

ლებოს თოფები საქართველოში
საქართველოში აღრიცხულია ლებოს 24 თოფი, აქედან 2 ყალბია.
ლებოს თოფებიდან ყველაზე კარგად შენახული, ფანტასტიკური სილამაზის თოფი, წარწერით Made in Best”, ეკუთვნოდა ცეკას პირველი მდივნის ვასილ მჟავანაძის მძღოლს ბუდუ ჭელიძეს. 

ეს თოფი 12 კალიბრისაა და ერთ-ერთი წყაროს ცნობით, პატრონის გარდაცვალების შემდეგ 12 000 დოლარად გაიყიდა.
საქართველოში შემოსული ლებოს თოფებიდან, ყველაზე ძველი მოდელი N33297, 1902 წელს არის დამზადებული, ხოლო შედარებით ახალი მოდელი N44517 - 1972 წელს და ის ბრეჟნევის ნაქონი თოფია.
როგორც ყოფილი მაღალჩინოსანი, უშიშროების თანამშრომელი, კაპიტანი გაფრინდაშვილი იუწყებოდა, ქართველმა პოეტმა პაოლო იაშვილმა, როგორც „ხალხის მტერმა“ (სამწუხაროდ, მაშინ ასე „ამხილეს“ იგი), მწერალთა შენობაში თავი სწორედ ლებოს თოფით მოიკლა.
საქართველოში აღრიცხული ლებოს ყველა თოფის კალიბრი 12-ია.
ლულის წონა      1,335კგ, 1,390კგ, 1,445კგ.
ლულის სიგრძე   76,2სმ,    75,0სმ,    70,0სმ.

ვაა პაოლო იაშვილის ამბავი არ ვიცოდი. საინტერესო სტატიაა დოცენტ. კარგი ხარ. სხვებმაც რომ ნახონ შენი სტატია გირჩევ თეგებიც დაამატო , თორემ ჩვენი ფორუმის იქით ვერავინ ნახავს. არადა ცოდოა.

 ეხლახან გადავხედე  და   ვინაიდან თემა  ცოტა სავალალო მდგომარეობაში აღმოჩნდა -განვაახლებ                     

 Lebeau-Courally 

ფირმა Lebeau დაფუძნებული იყო ქ. ლიეჟში 1865 წელს აუგუსტ ლებოს მიერ. 1896 წლიდან ფირმის სათავეში ფერდინანდ კურალის მოსვლის შემდეგ მიიღო სახელი Lebeau-Courally. კურალი ნიჭიერი მეიარაღე იყო. მის კონსტრუქციას წარმოადგენს ცნობილი ეჟექტორები, რომლებსაც საერთო შემყენებლეგი გააჩნიათ. ფირმა მთლიანობაში დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდა ეჟექტორს. განსაკუთრებით აღსანიშნავია ამ მექანიზმის ზამბარები, რომლებიც უზარმაზარი რესურსით გამოირჩევიან.
აუგუსტ ლებოს მიზანი თავიდანვე ძვირფასი იარაღის წარმოება იყო. საერთაშორისო აღიარება მოვიდა 11 წლის შემდეგ, როცა ფირმის ნაწარმმა ფილადელფიის გამოფენაზე აღიარება ჰპოვა(1876წ). 1894 წელს ანტვერპენში ლებომ მიიღო დიდი პრიზი და დიპლომი, რისთვისაც თავად ბელგიის მეფისაგან დაჯილდოვდა. შემდგომ ამისა ბევრი პრიზი და ჯილდო დაისაკუთრა ლებოს ფირმამ ევროპის დედაქალაქებსა თუ სამრეწველო ცენტრებში.
მიუხედავად იმისა, რომ ფირმა საკმაოდ დიდია, ხელით შრომა მაინც დიდ სეგმენტს მოიცავს. ზოგიერთი მოდელის დასამზადებლად იხარჯება 400- 1000 შრომა/საათი. ასე რომ ხარისხისათვის შემკვეთებს საკმაოდ ლოდინიც უწევთ. სამაგიეროდ შედეგი მკაცრად ინდივიდუალური გამოდის. 




1897 წლის ბოლოს იმპერატორმა ნიკოლოზ მეორემ შეუკვეთა ფირმას ორი 20 ყალიბის გლუვლულიანი. მისთვისაც კი გამონაკლისი არ გაკეთებულა_ შეკვეთის შესრულებას მოუნდნენ 1 წელი!!! ამ ტყუპების სერიული ნომრებია №31831 და №31832(ბოქსლოკებია). სწორედ ამ თოფებითაა იმპერატორის ფოტო რომელსაც ფირმა სათუთად ინახავს.



ამავე პერიოდში ლებო-კურალი გახდა რუსეთის, იტალიის და ესპანეთის იმერატორებისათვის სანადირო თოფების ოფიციალური მიმწოდებელი, რაზედაც მეტყველებენ იმდროინდელი წარწერები იარაღებზე.
1902 წელს შეიქმნა ასოციაცია, რომელშიც 2 ფირმა ლებო-კურალი და უებლი სკოტი შევიდნენ. სახელიც შესაბამისად ,,უებლი-ლებო-კურალი" დაერქვა. ამ გაერთიანებამ პირველ მსოფლიო ომამდე გაგრძელა არსებობა.
1919 წელს კურალიმ ფირმა დატოვა, თუმცა რამდენიმე წლის შემდეგ მისი სახელი კვლავ აქტუალური გახდა. მან 1931 წელს გამოაქვეყნა წიგნი(სპორტულ და სანადირო იარაღზე), რომელიც უმალ გახდა ბიბლიოგრაფიული იშვიათობა. 
1956 წელს ფირმის სათავეში ჯოზეფ ვერნეს მოსვლის შემდეგ, საწრმოში რეორგანიზაცია განხორციელდა.
1982 წელს ფირმის ხელმძღვანელობა ანა-მარია მოერმანს-რემარკესმა ჩაიბარა, რომელმაც 25 წლის განმავლობაში წარმატებით შეინარჩუნა ბრენდის მსოფლიო რეიტინგი. 
2007 წელს ფირმის სტრუქტურაში სერიოზული ცვლილებები განხორციელდა, საწარმოს მფლობელები შეიცვალნენ და მმართველობაში მოვიდნენ ახალგაზრდა მეიარაღეები, მათ შორის კორნელ ტ'მანეტიე, რომლებმაც ბრენდი შეინარჩუნეს, ამასთან საწარმოში ახალგაზრდა კადრები მოიყვანეს. მხატვრულ გაფორმებას ცნობილი გრავიორები აკეთებენ_ ჟანსენი, მასინი, კაპესი.
ფირმა სათუთად უფრთხილდება რეპუტაციას.
ამჟამად თოფებს ტრადიციულად ბელგიური ,,ვალრეინის" და ,,ლეგრანის" მარკის ფოლადისაგან ამზადებენ. ზოგიერთი შეკვეთის შესაბამისად კი ინგლისური ,,ვიტვორტის" ფოლადია გამოყენებული. კონდახი მზადდება მხოლოდ ფრანგული კაკლის ლებანოზისაგან(შემკვეთს შეუძლია კაკლის მასალის სხვა ხარისხიც აირჩიოს).
რითაც ფირმა ყოველთვის გამოირჩეოდა, ესაა, უმაღლესი კლასის გაფორმება. ამჟამად შეიძლება შეუკვეთოთ 18 სტილის სხვადასხვა გრავირება შედარებით იაფიდან, ყველაზე ძვირფასით დამთავრებული, რომლებიც იუველირული შედევრებია. აღსანიშნავია, რომ საკეტის ის დეტალებიც კი, რომლებიც გარედან არ ჩანს გრავირებულია!!! 
თოფებს აქვთ ჰოლანდ-ჰოლანდის კლასიკური და ენსონ-დილეის საკეტები. პირველით შემკული თოფის ფასი დაახლოებით 36 ათასი დოლარია, ხოლო მეორისა_ დაახლოებით 23,5 ათასი დოლარი. Lebeau-Courally-ის სპორტული თოფი(ვერტიკალური ლულებითა და ,,ბოსის” საკეტით) ღირს 89 ათასი დოლარი.
მარტო გრავირების ფასი კლასიკურ იარაღებზე ღირს 20 ათასის ფარგლებში, ხოლო ვერტიკალურ სპორტულებსა და ექსპრეს-შტუცერებზე კი 35 ათასს ზემოთ. არჩევანის მიხედვით ოქროს ინკრუსტაციით გრავირება ხდება სხვადასხვა ვარიანტში და ფორმაში(შესაძლებელია ინიციალებიც), მისი ფასია 950 დოლარი. 
აღსანიშნავია, რომ ეს ფასები დილერებისაა, უშუალოდ მიმართვის შემთხვევებში კი დაახლოებით 15%-ით უფრო იაფად.




ბევრ ეგზემპლიარზე ამოტვიფრულია სახელი Alain Lovenberg_ სწორედ ალან ლოვენბერგის მოხატულია ბევრი ძალიან ცნობილი თოფი(მ.შ. ვერტიკალური Lebeau-Courally Boss-Verrees Napoleone).

Lebeau-Courally Boss-Verrees Napoleone





თოფების მხოლოდ ჩამონათვალიც კი იმდენად დიდია, რომ მიზანშეწონილად მიმაჩნია მხოლოდ ძირითადი მოდელების(ყველაზე ცნობილების) დასახელება.
ესენია ჰორიზონტალურები(ბოქსლოკები): 
Ejecteur 5, Classique 6, Corte 41, Tir aux Pigeons 82, Prince Galitzine 86, Cheremeteff 96 და კიდევ დაახლოებით 10 მოდელი. მოდელების გარკვეულმა ჯგუფმა თავისი სახელი პირველი შემკვეთის პატივსაცემად მიიღო. მაგალითად,
Prince Galitzine მოდელი N86_ გაკეთდა კავკასიის გუბერნატორისათვის(გალიცინი). ბოქსლოკი, პერდეს სამმაგი საკეტი, კურალის ეჟექტორებზე;
Cheremeteff მოდელი N96_ გაკეთდა გრაფი შერემეტევისათვის. ლულები დემიბლოკი, გრინერის გვერდითა მცველზე;
Grand Due მოდელი N91_ პირველი წყვილი(ტყუპი) დამზადდა დიდი თავადებისათვის ნიკოლოზისა და ალექსიესათვის. ვიტვორტის ფოლადის ლულები(სიგრძე 760მმ), წონა 3,15 კგ;
Prince Kourakine მოდელი N78_ ვიტვორტის ფოლადის ლულები, ეჟექტორზე, კალაპოტის ქვემოდან ეცვლება მექანიზმი, გამოდიოდა მხოლოდ ტყუპები.

რამდენიმე თოფი, რომლებსაც სახელი სამეფო დინასტიების პატივსაცემად ეწოდა: 
გერმანია_ Kaiser 97(დეკორატიული დაფებით); გერმანიის იმპერატორისათვის(შემკვეთი გახლდათ გერმანელი მეიარაღე ბარელა).
რუსეთი_ Grand Russe 98(ბოქსლოკი); რუსეთის მეფისათვის დამზადებულ 20 ყალიბის ტყუპებს გააჩნდათ კურალის ეჟექტორები, ვიტვორტის ლულები, წინა სასხლეტი ამორტიზატორზე, 760მმ სიგრძის ლულა და წონა 2,6კგ;
ესპანეთი_ Grand d’Espagne 100(ბოქსლოკი); ესპანეთის მეფე ალფონს მეცამეტისათვის. სამმაგი პერეს ჩაკეტვა, ლულის სიგრძე 780მმ, წონა 2,95კგ.


ჰორიზონტალური საიდლოკებია 103 და 104;
ექსკლუზიური მოდელებია Prince Koudacheff 101, Duffier 102, The Royal 107, The Imperial Pigeon 108.
Prince Koudacheff 101 დამზადდა თავადი კუდაშჩევისათვის. საიდლოკი(სრული საკეტი), კურალის ეჟექტორი, პერდეს სამმაგი ჩაკეტვა.
The Imperial Pigeon 108_ დემიბლოკი, პერდეს სამმაგი ჩაკეტვა, წინა სასხლეტი ამორტიზატორზე.

ჩახმახიანებიდან აღსანიშნავია Journu 90 და მოდელი Concours 91. 

Zalian magari Tofebia aqvs ra. imedia odesme vinadireb am TofiT

Zalian magari Tofebia aqvs ra. imedia odesme vinadireb am TofiT

საიმპერატორო ოჯახებისთვის  იარაღების მიმწოდებელი იყო. , 

გამარჯობა. მე მაქვს ლებო რომელზეც ამ პოსტში არაფერი არ წერია

კობა მოგესალმები მეგობარო , იქნება მოდელი დაწერო რა მოვიძიეთ მაქსიმალურად ინფორმაცია 

გამარჯობა. მე მაქვს ლებო რომელზეც ამ პოსტში არაფერი არ წერია

კობა ძმობილო ძალიან კარგი რომ ამ ბრენდის თოფი გაქვს , მაგრამ ჩვენ ხომ არ ვიცით რა მოდელია? იქნებ მოდელი დაწერო და იქნებ ვინმეს ქონდეს რაიმე ინფორმაცია

558 04 82 82. თუ ვინმეს შეგიძლიათ დამეხმაროთ ამ ნომერზე დამიკავშირდით

რაში დგეხმაროთ ძმობილო?