ნადირობის დროს გადამხდარი სახალისო ისტორიები.

ნადირობის დროს ყველას გვექნება კურიოზული ისტორიები და თუ გავიხსენებთ საინტერესო თემა გამოვა, აბა გამოუშვით სახალისო ისტორიები.

მე ერთ ამბავს მოგიყვებით, შეიძლება დაუჯერებლადაც კი მოგეჩვენოთ მაგრამ მართალს ვყვები.

ძმაკაცებმა გამაღვიძეს გამთენიისას,( მაშინ სოფელში ვცხოვრობდი) კარგი მდევარი მყავდა, კურცქვიტაზე გავიაროთო, (მაშინ კურცკვიტაზე ნადირობა ბრაკონიერობა არ იყო)

წავედით გავუშვი ძაღლი და 20 წუთში გაბმული ყეფაც გაისმა, გავარდა თოფი და ჩემმა ძმაკაცმა კურცქვიტა აათამაშა ხელში, მოვნახეთ იქვე ქოხი, დავანთეთ ცეცხლი შევბრაწეთ ნანადირევი და შევუდექით მონადირული სუფრის გაშლას, ისე მოხდა რომ სასმალი იმაზე მეტი აღმოგვაჩნდა ვიდრე გვეგონა, კარგათ მოვულხინეთ, სიმართლე გითხრათ აღარცერთს არღარ გვახსოვდა სუფრა როგორ ავალაგეთ, იმიტომ რომ თურმე არ აგვილაგებია, წამოვედით სახლებისკენ, უკვე ახლოს ვიყავით სოფელთან რომ ისევ გაისმა ჩემი მდევრის გაბმული ყეფა, გავჩერდით, ყეფა გვიახლოვდება და სულმოუთქმელათ ველოდებით რა გამოვა, უცბათ ტურა გამოხტა ჩვენგან 20 მეტში, მაგრამ რათ გინდა? არცერთს თოფი არ გვაქვს, უცბათ გამოგვფხიზლდა, დიდი ფიქრის და ბაასის შემდეგ მივედით იმ დასკვნამდე რომ თოფები იმ ქოხში უნდა დაგვრჩენოდა სადაც ვიქეიფეთ, მაგრამ ყველაზე ცუდი ის აღმოჩნდა რომ, ჩვენ სანადიროთ ფეხით არ ვიყავით წასულები, მოტოციკლეტით ვიყავით(აი გადაკეთებული რომ იყო ხოლმე, ეხლაც კი არის სოფლებში რუსულ მოტაციკლეტებს რომ კუზაოს უყენებდნენ) და საკმაოთ კარგი მანძილით ვიყავით მოშორებული იმ ადგილს სადაც თოფები და ტრანსპორტი დაგვრჩა ბოლოჯამში ყველაფერი სასიკეთოდ დასრულდა ჩვენ ძმაკაცს დავურეკეთ მოგვაკითხაა მანქანით ჩაგვიყვანა ჩვენს ქოხში და ყველაფერი ადგილზე დაგვხვდა.

რას არ მოიფიქრებ ეს კახელი  კაცი..

იმოქმესა ენერგეტიკულმა სასმელმა?

ეგ ისტორია პირველად რომ მომიყევი ..

ვიფიქრე ვისთან ვნადირობთქო

ხო ხო რამდენჯერაც მესმის ეს ისტორია , იმდენჯერ მეცინება. მითუმეტეს ესეთი სტორია ჩვენც გადაგვხვდა , ოღონდ სანადიროთ არ ვიყავით ზაოდობა იყო და....

😀თუ სვამ მაგაზე ნაკლები აღარ უნდა დალიო. საღოლ მაგარი ვიხალისე😃

ის ისტორია ხომ იცით? მუსტაფას რომ გადახდა თავს? უფრო სწორად იმ ნადირობაზე მყოფ სტუმარს ?

 "არ დამტოვოოოთ ხალხოოოო" 

ეხლა რომ ვწერდი ამ პოსტს -გამახსენდა და კინაღამ გავიგუდე

მე არ გადამხდენია ეს ამბავი, მაგრამ მაინც შეგვეხო ტრაგედია - ეს გოჭუნაც დაობლდა (ჩემი გოჭია, უკვე ბურვაკი) ამ სეზონის გახსნაზე. მოკლედ არ ვიტყვი სად, მაგრამ ვიღაცამ სეზონი ტრიუმფალურად გახსნა - ამ გოჭის დედა გარეული ღორი იყო, სახლში გაზრდილი. ჩემი მეგობრის ნათესავის, მეც ვნახე გასულ ზამთარს 200 კილოს გრამი არ დააკლდებოდა. ჰოდა ამხელა ვერზილა თავისუფლად სეირნობდა ხოლმე ხეობაში. პატრონი სმას გადაყვა და დამწყვდევა დაავიწყდა. იქ სეზონის გახსნის გარდა იშვიათად მონადირე თუ დადის. 19 ში კიდე მწყერზე წასულმა - ტახით დაიმშვენა ხელი  

იცი რა მიკვირს. ჯერ ის რომ 200 კილოიან ღორს რომ მოვლა უნდაროგორ უნდა დაგავიწყდეს , მაგრამ აი 11 ნომრით როგორ უნდა მოვინადირო200 კილოიანი ღორი თან მდევრების გარეშე? მომკალი და არმჯერა რა. 

 დაგეგმილსა ჰგააამს ეს ამბავიიიიი

რა არ გჯერა ბაბუ - ბრეჟნევის და ცირკის დათვის ამბავი არ გახსოვს? თავის ფეხით მივიდოდა ადამიანთან, მე ხელიდან ვაჭმევდი ამ ზამთარს

დაგეგმილი კი მქონდა "შტუკა" მაგრამ შარშან. არ გამომივიდა მაშინ და კი დავრჩი ასე ე...

დაგეგმილი კი მქონდა "შტუკა" მაგრამ შარშან. არ გამომივიდა მაშინ და კი დავრჩი ასე ე...

სხვამ ქნა მაი "შტუკა"

რა არ გჯერა ბაბუ - ბრეჟნევის და ცირკის დათვის ამბავი არ გახსოვს? თავის ფეხით მივიდოდა ადამიანთან, მე ხელიდან ვაჭმევდი ამ ზამთარს

ჰოო ეგ კი მართლა საღადაო ისტორიაა. ისე წარმოიდგინეთ ჩვენი რეაქცია - ნომერში რომ ზიხარ განაბული და ამ დროს დათვი მოგრიალდება ველოსიპედით და თან კიდე ზარს აწკარუნებს......

 ჰა რავარია? ხო ჩაიფსი კაცმა სიცილისგან?

მე ერთ ამბავს მოგიყვებით, შეიძლება დაუჯერებლადაც კი მოგეჩვენოთ მაგრამ მართალს ვყვები.

ძმაკაცებმა გამაღვიძეს გამთენიისას,( მაშინ სოფელში ვცხოვრობდი) კარგი მდევარი მყავდა, კურცქვიტაზე გავიაროთო, (მაშინ კურცკვიტაზე ნადირობა ბრაკონიერობა არ იყო)

წავედით გავუშვი ძაღლი და 20 წუთში გაბმული ყეფაც გაისმა, გავარდა თოფი და ჩემმა ძმაკაცმა კურცქვიტა აათამაშა ხელში, მოვნახეთ იქვე ქოხი, დავანთეთ ცეცხლი შევბრაწეთ ნანადირევი და შევუდექით მონადირული სუფრის გაშლას, ისე მოხდა რომ სასმალი იმაზე მეტი აღმოგვაჩნდა ვიდრე გვეგონა, კარგათ მოვულხინეთ, სიმართლე გითხრათ აღარცერთს არღარ გვახსოვდა სუფრა როგორ ავალაგეთ, იმიტომ რომ თურმე არ აგვილაგებია, წამოვედით სახლებისკენ, უკვე ახლოს ვიყავით სოფელთან რომ ისევ გაისმა ჩემი მდევრის გაბმული ყეფა, გავჩერდით, ყეფა გვიახლოვდება და სულმოუთქმელათ ველოდებით რა გამოვა, უცბათ ტურა გამოხტა ჩვენგან 20 მეტში, მაგრამ რათ გინდა? არცერთს თოფი არ გვაქვს, უცბათ გამოგვფხიზლდა, დიდი ფიქრის და ბაასის შემდეგ მივედით იმ დასკვნამდე რომ თოფები იმ ქოხში უნდა დაგვრჩენოდა სადაც ვიქეიფეთ, მაგრამ ყველაზე ცუდი ის აღმოჩნდა რომ, ჩვენ სანადიროთ ფეხით არ ვიყავით წასულები, მოტოციკლეტით ვიყავით(აი გადაკეთებული რომ იყო ხოლმე, ეხლაც კი არის სოფლებში რუსულ მოტაციკლეტებს რომ კუზაოს უყენებდნენ) და საკმაოთ კარგი მანძილით ვიყავით მოშორებული იმ ადგილს სადაც თოფები და ტრანსპორტი დაგვრჩა ბოლოჯამში ყველაფერი სასიკეთოდ დასრულდა ჩვენ ძმაკაცს დავურეკეთ მოგვაკითხაა მანქანით ჩაგვიყვანა ჩვენს ქოხში და ყველაფერი ადგილზე დაგვხვდა.

კიდევ კარგი ვინმე თვითმფრინავში არ ჩასვით "ჟელეზნაია ლოგიკით" და ლენინგრადში არ გაუშვით "კტოტა იზ ნას ლეტიტ ვ ლენინგრად " მოსაზრებით