და იდგა წელი 2013 ჟამთა ქორონიკონისა, თვესა გიორგობასა რიცხვითა ორითა. და მოვიდა მამულებიდან ერისთავთერისთავისა კვაპასი მალემსრბოლი მოურავისა მისისა თვინიერ გამოგზავნილი. და აუწყა მან შიკრიკმან ფირმანითა შედგენილითა მოურავისა მიერ ამბავი ქართული სამანების გადმოლახვისა და შემოსევისა მტრისა მუხანათურად, მამულებზედა მისსა მუნ გარდაბანსა ზედა. და ბრძანა ერისთავთერისთავმან შეკრება დარბაზობისა რათა ეხსნათ სამშობლო,ქვეყანა ქართლისა განსაცდელისაგან. და მყის გამოეხმაურნენ მამულიშვილნი დაძახილსა ამასა და იწყეს შეკრება რათა უკუეგდოთ ასაოხრებლად კარს მომდგარი მწყერი მუხანათი.მყისიერ, როგორც კი დასცეს ბუკსა და ნაღარას ბრძოლის ველზედ გამოცხადდა თვით გორდა ბატონი, მეომარი უბადლო და ცნობილი თავისი სიჩაუქით, თავისი ბედაურითა და საბრძოლო ძაღლით სახელად ბოი(უცხოური,საზღვარგარეთული სახელია,ნიშნავს ჭაბუკს). ჯიშათ ჩვენში ძაღლსა ამასა გასაოცარსა პოინტერს იტყვიან.უმალ მოჰყვა გორდა ბატონსა დიდი თავადი ვალერიანი,ადამიანი დიდად კეთილბუნებოვანი, რომელმან აჩუქა ძაღლი ესა გორდა ბატონსა,მეგობარსა განუყრელსა თვისსა კეთილშობილსა მირზასთან ერთად.მეომართან უაღრესად მხნესა და თავდადებულთან. იმიერ საქართველოდან თავისი მხედრობით მოიჩქაროდა თვით დიდი მაგისტრი, უებრო ვაჟკაცი ,კაცი ლომგული და ნაქები თამადა.ხოლო დიდებულთა ამათთა ვახლდი მე ჟამთააღმწერელი ,მემატიანე ესე უბრალო ,სატახტო ქალაქ თფილისიდან .მუნ ახლოს ჩემდა იყვნენ ორი ახოვანი ევროპიელი რაინდი .ევროპელ ჯვაროსნებად წოდებულნი გულადი მეომარნი, ნაქები მებრძოლნი. ერთი მადიართა ქვეყნიდან(სხვანაირად ჰუნგართა ქვეყანს ეძახიან) წითური ვიჟლა სახელად გაბი.ხოლო მეორე პრუსთა ქვეყნიდან ვაიმარის მხარიდან.
მტერი დაბანაკდა ადგილსა მასსა გარდაბანსა , ბალახსა მაღალსა შიგან და მიენდო რიცხობრიობასა მისსა და იყვნენ ურიცხვი ვითარცა ვარსკვლავნი ცასა ზედა და ქვიშანი უდაბნოსა შიგან.უმალ მოადგა ქართველთ ლაშქარი ველსა ამასა და დასცეს ბანაკი საომრად. და მკვირცხლ იწყო მზადება საბრძოლველად ივერთ მხედრობამ .მოკლედ ითათბირეს და საბრძოლო გეგმაც დიდი მაგისტრისას მიემხრნენ.დილა გათენდა გრილი და ოდნავ უბერავდა სიო(სინოპტიკოსების ცნობით ჩრდილო-დასავლეთის სუსტი ქარი 2-3მ~წ)როს განემზადნენ სისხლის ღვისათვის, იარაღი იშიშვლა ერისთავთერისთავმა ,კაცმან ტანადმა და ახოვანმა და იგრგვინმა ხმამან მისმა ვითარცა მეხმან ცასა ზედა. და შეუძახა თანამებრძოლთ:მამულიშვილნო მწყერი ტიალი მოგვდგომია სამშობლოს კარსა და წალეკვით გვემუქრება, თავმოყვარეობის და მონადირთ რწმენის შელახვას გვიპირებსო. მაშ წინ აღვუდგეთ და ვაჩვენოთ სიჩაუქე ჩვენიო.ლეჩაქიმც დაეხუროს ვინც ბრძოლის ველიდან მუხთლად და დიაცურად გაიქცეს , მწყერს ზურგი აჩვენოს და თანამებრძოლთ თვისთთა უღალატოს."(ნუ თავისებურად დააგინეს რა)ღმერთი ახსენა, უფალს გამარჯვება და სამშობლოს გადარჩენა შესთხოვა, დასჭექა -"ჰკა მაგათაო" და ელვასავით გაიკვესა ქართველთ საჭურველმან ამომავალ მზის სხივით განათებულმან. უმალ ფიცხელ ბრძოლაში გადაეშვა ქართველთ მხედრობა .და იწყეს ბრძოლა გულდაგულ, ვითარ შეშვენის სამშობლოს სიყვარულით გულანთებულ ვაჟკაცთა .დილა უთენია გაჩაღდა ბრძოლა, იბრძოდნენ გავეშებულები და პირგამეხებულები. შიშის ზარს სცემდა ერისთავთერისთავი კვაპა თავისი შემართებითა და მგრვინავი ხმით, შეუპოვარი და გავეშებული იყო დიდი თავადი ვალერიანი, ყველგან თავის ირგვლივ სიკვდილს თესავდა გორდა ბატონი მწყრის რიგებში ,გულდაგულ მიეძალა მწყერს ლომგული მირზა,კაცი უშიში ვითარცა უხორცო. დიდი მაგისტრის გამოჩენაზე მტერი(მწყერი) თავზარდაცემული გარბოდა და თავს გაქცევა -გაფრენით შველიდა.და ჰოი საოცრებავ .იძლივნა მტერი ურიცხვი და იწყო მხდლად უკუქცევა.აოტნეს ქართველ მხედრობამ სტუმარი დაუპატიჟებელი, დიდძალი მომხვდური მოისრა იმ დღეს(ლიმიტის ფარგლებში ჩავეტიეთ.ავტ.მემატიანე )ბევრიც ბალხბულახებში დაეკარგა ივერთ ლაშქარს. ევროპელი მებრძოლებიც სახელოვნად გაისარჯნენ.უფალი მადლიერებით ახსენეს და გამარჯვებული და ძლევამოსილი გამობრუნდა ქართველთ ლაშქარი რუსთავის გავლით სატახტო ქალაქს ტფილისს...
და იდგა ჟამი სიკეთისა და ძლევამოსილებისა......
და იდგა ქორონიკონსა წელი 20123 შემოდგომა ,გიორგობისა 2.
ჟამთააღმწერელი