გააჩნია რაიქნება იბეიზე ზოგი რამ ამერიკულია და მანდ ანალოგიურია მარა ჩინური და ჩინური ყოველთვის ნაკლებად ხარისხიანია, ნივთებიც, მ ფულს სწრაფად ჩამოტანაში ვიხდი თორემ მივაბამდი ფოსტას და ჩამომივიდოდა გაისად ნივთები
ქედანი მტრედისებრთა ოჯახის ყველაზე დიდი წარმომადგენელია და ამათანავე ნადირობის გამორჩეულად კარგი ობიექტი. ადვილი შესამჩნევი, განმასხვავებელი ნიშნებით მისი ყველა დანარჩენი სახეობის წარმომადგენელისაგან, როგორც ფრენისას ასევე დამჯდარ მდგომარეობაში. ფრენისას ამის საშუალება იძლევა ორივე ფრთაზე, შიდა მხარეს ფრთის წვერიდან ბოლომდე არსებული თეთრი ბუმბულის საფარი, ხოლო ჯდომისას მისთვის დამახასიათებელი თეთრი საყელოთი კისერზე. მისი წონა 420-620 გრამია. ბუდობს და მრავლდება ხშირფოთლოვან ტყეში, სადაც მისი შემჩნევა არცთუ ისე ადვილი საქმეა. მხოლოდ გამრავლების პერიოდში შესაძლებელია მისი ადგილსამყოფელის მიგნება თავისებური ხმოვანი ბგერებით რომელსაც გამოსცემს მამალი ქედანი, როცა დედალს უხმობს. ბუდის კეთებაში მონაწილეობას ღებულობს როგორც დედალი, ასევე მამალი. დედალი დებს 2 იშვიათად სამ თეთრ კვერცხს. ბუდეზე ძირითადად დედალი ზის, მაგრამ არის შემთხვევა როცა ენაცვლება მამალიც. ინკუბაცია გრძელდება 17-18 დღე. ბარტყების გამოკვებაში მონაწილეობს ოროვე მშობელი. თავდაპირველად ბარტყებს დედალი აძლევს ჩიჩახვში წარმოქმნილ ხაჭოსებურ ნივთიერებას, შემდეგ ორივე მშობელი ასევე ჩიჩახვში დამბალ ნაირგვარ საკვებს. ბარტყები ბუდეში რჩებიან 20 დღე, ან უფრო მეტ ხანს. ბუდიდან გადმოფრენისას გარკვეული პერიოდი არიან მშობლების სიახლოვეს და მათთან ერთად სწავლობენ საკვებ ადგილებს, სარწყულებელს და მშრალი ქვიშით დაფარულ მზით კარგად განათებულ ადგილებს. ბოდობის სრულად დამთავრების შემდეგ ქედნები გროვდებიან ერთ გუნდად, როგორც ახალი თაობა ასევე ხნიერებიც და აწარმოებენ ერთად გადაფრენას ტყის მასივზე და მინდვრებზე. უნდა ითქვას, რომ ქედანი კარგად უძლებს ჭრილობას და მის მოსაპოვებლად საჭიროა 3-5 ნომერი საფანტი. ყველაზე რეზულტატიურია სროლა გვერდითი შემოფრენისას, როცა საშუალება ეძლევა მონადირეს ფრთები დააზიანოს და ასევე თავზე გადატარების შემდეგ როცა ფრინველზე სროლის საშუალება გვეძლევა მის ყველაზე ცუდად დაცულ ადგილას მუცელზე.
მართლაც ამტანია ტყვის მიმართ, ჩემი ნადირობის კარიერა, მწყრით და ქედნით დავიწყე, ჩემი კლასელის მამა რომელიც ასევე მონადირე იყო, დილით ღამე მანქანით მიგვიყვანდა ტყეში ადგილზე სადაც იყო მოზვავებული ფლატეები და ამ ფლატეზე გამოდიოდა მლაშე წყლები დილით ღამიანად მანამ, ქედანი მინდორში მიდის მანამ ასეთ მჟავე წყლებს სტუმრობს ჯერ, გათენებულ;იც არიყო რომ გამოჩნდებოდა ორი ხან ერთი მზვერავი, ქედანი რამდენიმე კრუგს დარტყავდნენ ამ ფლატეებს, და ჩამოჯდებოდნენ შორიახლოს ბუჩქზე და აკვირდებოდნენ გარემოს მერე ერთი გაფრინდებოდა ტყისკენ და ცოტახანში მოდიოდა 300 ფრთა ქედანი (ახალა სადღაა) დაეშვებოდნენ მლაშეებზე ჩვენ საფრები გვქონდა გაკეთებული ბუჩქებისგან, დაი ქ გაუნძრევლად ვიჯექით, ძალიან ფრთხილია და მხედველობა აქვს მაგარი და სმენა რაიმე გაფაჩუნება და გუნდი წამში გადაიკარგება. (მინდორში ნაკლებად ფრთხილია უფრო) ჯერ მიწაზე ვესროდით, მერე რომ დავოსტატდით საფარს გადავიხდიდით და გაფრენილ გუნდა ვესროდით- არასდროს დამავიწყდება ის წლები, ერთი კარგი მონადირე, მეიარაღე იყო ჩემი დიდი მეგობარი და ასევე მასწავლებელი ნადრევ ასაკში უკურნებელი სენით დაირუპა, ოთარ მერებაშვილი ნათელი მის სულს, მასაც დავყვებოდი და თავისი მეთოდი ჰქონდა საფარს არა ბუჩქებისგან არამედ მიწაში აკეთებდა უფრო კარგიც იყო რადგან მიწაში ფაჩუნი და მოძრაობა გარეთ არ გამოდიოდა თან თხები გვიჭამდნენ ხოლმე საფარს არც თხები სჭამდნენ და არც ხშირად უნდოდა ბუჩქების აფარება რადგან მალე ჭკნებოდა. ქედანს მკვრივი ტანიაქვს და 3-ნომერს და 5-ნომერს ვხმარობდი! ახლა რომ მივდივარ იმადგილებში საერთოდ აღარ მოდის ქედანი!
მისამართი:ქ.თბილისი, მოსკოვის გამზ. კვ.5, კორპ. 7, ბინა 6
წარმოშობა:სვანი
მეც მაქვს პატარა გამოცდილება, რომელიც ჩემით გამოვიმუშავე, სამწუხაროდ მე არავინ მყავდა ვინც ნადირობას და ნადირფრინველის ქცევებს და მათთან მიდგომას მასწავლიდა, ამიტომ ჩემი გასვლები სანადიროდ უმეტესად უშედეგო იყო, ძირითადად არასწორი პოზიის არჩევის გამო, მე სადაც ვნადირობ იქ არის გარეული მტრედი, სოფლის მტრედი და ქედანი, ქედანი ძირითადად ტყიან ხევებს დაყვება გადაფრენისას, მტრედი კი მინდორში კენკავს, ამიტომ დილით ან საღამოს ქედანზე ვნადირობ ხოლმე გადაფრენას რომ იწყებს, შუადღისკენ კი შესაძლებელია გარეულ მტრედსაც გადააწყდე მინდორში, ჯერჯერობით საფარის მოწყობა არ მიცდია და ამ სეზონზე აუცილებლად ვცდი საფარით ნადირობას ქედანზე.
მეც მაქვს პატარა გამოცდილება, რომელიც ჩემით გამოვიმუშავე, სამწუხაროდ მე არავინ მყავდა ვინც ნადირობას და ნადირფრინველის ქცევებს და მათთან მიდგომას მასწავლიდა, ამიტომ ჩემი გასვლები სანადიროდ უმეტესად უშედეგო იყო, ძირითადად არასწორი პოზიის არჩევის გამო, მე სადაც ვნადირობ იქ არის გარეული მტრედი, სოფლის მტრედი და ქედანი, ქედანი ძირითადად ტყიან ხევებს დაყვება გადაფრენისას, მტრედი კი მინდორში კენკავს, ამიტომ დილით ან საღამოს ქედანზე ვნადირობ ხოლმე გადაფრენას რომ იწყებს, შუადღისკენ კი შესაძლებელია გარეულ მტრედსაც გადააწყდე მინდორში, ჯერჯერობით საფარის მოწყობა არ მიცდია და ამ სეზონზე აუცილებლად ვცდი საფარით ნადირობას ქედანზე.
კი დილით და საღამოთი გადადის ქედანი, საფარი უნდა იმადგილას გაკეთო სადაც მლაშე წყლებია და იქ ჩერდება ან კიდევ ამორჩევა იცის ხეებზე რომ შემოჯდებიან, და მინდორშიც შეიძლება საფრის მოწყობა, ცოტა მინდორში ძნელია ვიდრე ტყეში მაგრამ მინდორშიც როგორც მტრედი ისე კენკავს და ერთმანეთშია არეული ხოლმე, საფარი უფრო ეფეტურიაა , ხომოცირომ მიპარვა ძალიან ძნელაი ქედანზე.