გლუვლულიანი(სხვადასხვა სისტემის) თოფის მოვლა გაწმენდა

ქსოვრეთელი ......ა  ბატონო.  აგერაააა 

ქსოვრეთელი ......ა  ბატონო.  აგერაააა 

ქსოვრეთელი ......ა  ბატონო.  აგერაააა 

მე ჩემი საკუთარი მეთოდი მაქვს 

ისე ძაან ვწვალობდი წმენდაზე (სოლვენტებს არ ვიყენებ, მეშინიან) სანამ ჭურჭლის სახეხი ბურბუშელა არ ვცადე. ბალისტოლით გაპოხილ ლულას სპილენძის (მეეჭვება რომ ფერი აქვს მხოლოდ სპილენძი) ჯაგრისით ვხეხავ 15-30 გატარება (გააჩნია დაბინძურების ხარისხს), შემდეგ ვატარებ "მაიჩნის" ჩვარს, რომელიც თექის საწმენდზეა გადაკრული. ამის მერე პოლიეთილენის ჯაგრისით ისევ ვპოხავ ლულას და შიგნით ვდებ ჭურჭლის სახეხი ბურბუშელას (ამასაც ბალისტოლის სპრეის ვასხურებ) 2 ბურთულას (ერთი სტანდარტული ჭურჭლის სახეხიდან 12 კალიბრისთვის გამოსადეგი 3 ან 4 ბურთულა გამოდის), ვაწვები შომპოლით 3-5 გატარება, შემდეგ ისევ მაიჩნის ნაჭრის (ჩემს ირგვლივ ბრეტელებიანი მაიკების დეფიციტია, სადაც ვნახავ ვჭრი) რამოდენიმე გატარება სანამ ნაჭერი აბსოლიტურად თეთრი არ გამოვა. ხის ნაწილებს სელის ზეთით ვპოხავ.

საკონსერვაციო ზეთებს არ ვიყენებ, უბრალოდ იარაღს ყოველი გამოყენების მერე ვწმენდ. თუ რომელიმე იარაღი არ გამისვრია, დაახლოებით 2 თვეში ერთხელ მაინც ვწმენდ. მოკლედ იარაღის მოვლის დიდი სტაჟი არ მაქვს. თუ რამეს არასწორად ვაკეთებ იქნება შენიშვნები მომწეროთ.

ტორო მეც თითქმის იგივე ხერხებს მივმართავ, იარაღის წმენდა ჩემთვისაც ''წმინდა საქმეა''

ბალისტოლის უნივერსალურ ზეთს აქტიურად ვიყენებ და კმაყოფილი ვარემ ))

ტორო მეც თითქმის იგივე ხერხებს მივმართავ, იარაღის წმენდა ჩემთვისაც ''წმინდა საქმეა''

 

ბალისტოლის უნივერსალურ ზეთს აქტიურად ვიყენებ და კმაყოფილი ვარემ ))

საველე პირობებში თუ გიხდება ხოლმე გაწმენდა და რას იყენებ?

კი მიხდება, ამ ზამთარს ძაან დიდი სამუშაო გმაიწია, კვატაზე ვიყავით გურიაში და თოფმა ტალახში ისკუპა, რომ არა ეს ღვთივდალოცვილი, 600 კმ-ს ტყუილად გავივლიდი )))

ამ საწმენდს ვიყენებ და ვემადლიერები კიდევოც

ქარავანში მაქვს ნაყიდი (თუ არ ვცდები 25 ლარი გადავიხადე)

ამაზონზეც არი მაგრამ მოგნი იგივე ჯდება...

https://www.amazon.c...n cleaner brush

ძაან კაი რამეა

ჰო ჯობია რამე მაგდაგვარი ან საწმენდი კომპაქტური კომპლექტი შევკრა თორე ამ ზამთარს ჩემი ძმაკაცის თოფიც ჩაერჭო გურიის ტალახში და იქვე არხში გაირეცხა პირდაპირი მნიშვნელობით. გული დამეთუთქა.

ხო საველე პირობებში ჩემი აზრით მეტი არცაა საჭირო, კაპიტალურად კიდე მოსვლისთანავე ეგრევე ვუტარებ თერაპიებს  

საინტერესო სტატიას გადავაწყდი. 

http://shooterscentral.ge/?cat=16

Archive for the ‘იარაღის მოვლა და მომსახურება’ Category

ჩამსწორებელი babu, 04 April 2020 - 10:41 PM.

არის წმენდის თვალსაზრისით კიდე უფრო „რადიკალური“ მაგალითები, მაგალითად გერმანული GSG-522 ტიპის კარაბინები, რომელთა საკეტის მოდული „შეკრულია’ 11 ხრახნით. მისი დაშლა საერთოდ არ არის რეკომენდირებული მწარმოებლის მიერ.

კიდევ ერთი მაგალითი, რომ თანამედროვე იარაღების დიდი ნაწილი არ არის გათვლილი ხშირ წმენდაზე არის Walther G22. სურათზე ის თითქოს დაშლილია გასაწმენდად, მაგრამ რესივერი, საკეტი და დამრტყმელ სასხლეტი მექანიზმის კვლავ არის დახურული და საჭიროა დამატებით მისი დაშლა. ასეთი იარაღის სრულად გაწმენდას ყოველი სროლის შემდეგ, შეძლებენ მხოლოდ  ნამდვილი ფანატიკოსები, მაგრამ პროცესში აუცილებლად დაკარგავენ საკეტის შემაკავებლის ან მჭიდის მცველის ზამბარებს ან რამე სხვა პატარ დეტალს, რომელიც ამ იარაღს უხვად აქვს. 

რაც შეეხება კონსტრუქციულ სირთულეს, ყველაზე მაგრად გამაკვირვა ამერიკული Savage 64-ის კონსტრუქციამ (იარაღი კანადაში იწარმოება). ამ იარაღიდან საკეტს საერთოდ ვერ მოხსნიდი ლულის რესივერიდან მოხსნის გარეშე. ლულა კიდე  ფიქსირდებოდა მასიური ხრახნით. „სერიოზულ“ იარაღში საკეტის მოხსნა მისი წმენდის მიზნით არის ჩვეულებრივი რამ, მაგრამ წარმოუდგენელია, რომ ამისთვის საჭირო იყოს ლულის და სალულე კოლოფის განცალკევება. მცირეკალიბრიან იარაღებში ასეთი უცნაური გადაწყვეტილებები არ არის იშვიათი, რისი მიზეზიც არის მწარმოებლის სურვილი შეამციროს იარაღის თვითღირებულება. მაგალითად აშშ-ში თანამედროვე „პლინკერების“ (მცირეკალიბრიანი იარაღი შექმნილი გასართობი სროლისთვის) იშვიათად ცდება 200 დოლარს. ნორმად ითვლება მსუბუქი შენადნობების და პლასტმასების მასიური გამოყენება. ეს არ არის კარგი იარაღის რესურსის თვალსაზრისით, სამაგიეროდ ასეთი იარაღი არის ხელმისაწვდომი პრაქტიკულად ყველასთვის.  საქართველოში რატომღაც 150 დოლარიანი იარაღიც 800-1000 ლარში იყიდება…..

ნახევრად-ავტომატები, როგორც წესი საკმაოდ ძნელად იშლება, არ აქვს მნიშვნელობა ეს კარაბინია თუ პისტოლეტი, ძველი თუ ახალი გამოშვება. იარაღები მექანიკური გადატენვით პირიქით. მაგრამ არის გამონაკლისებიც, როგორც ეს Norinco Jw-21, ბერკეტიანი საკეტით. იარაღის დასაშლელად საჭიროა ხრახნის მოხსნა. ხრახნიც და რესივერიც დამზადებულია რბილი მეტალისგან, ხრახნეის დაზიანება ადვილია, ზედმეტი გადაჭერა იწვევს რესვიერის დეფორმაციას იმ დონემდე, რომ საკეტი შიგნით იჭედება რესივერის კედლებში. 

მცირეკალიბრიან პისტოლეტებს რაც შეეხება აქ ორი უკიდურესობა გვაქვს. ტრადიციული კონსტრუქციის “რკინის” პისტოლეტები, რომლებიც ისევ და ისევ რთულად იშლებიან (Ruger .22, Browning Backmark, МЦМ) და ხანდახან საკმაოდ ძვირიც ღირს ან თანამედროვე “ტაქტიკური” პისტოლეტები (Walther P22, SIG Mosquito, GSG 1911), რომლებიც გვანან საბრძოლო იარაღს, ასევე ადვილად იშლებიან, მაგრამ დამზადებულები არიან ყველაზე იაფი მასალებისგან და დამზადების ხარისხიც ხშირად არის დაბალი.

ავტორის კუთვნილი SIG Mosquito Sport, რამდენადაც კარგად გამოიყურებოდა იმედენად ცუდათ იყო შესრულებული და თანაც არასაიმედო. მასალების ხარსხზე და შესრულებაზე მეტყველებს ის, რომ დაგრძელებული ცხვირი, ფიქსირდებოდა ხრახნით პირდაპირ ლულაზე (!!!), პატარა გადაჭერა და ლულის არხი შიგნიდან ამოიბურცა იმ ადგილში სადაც ხრახნი გარედან აწვებოდა ლულის კედელს. არა მე არ მეშლება არაფერი, იმიტომ რომ დიაგნოზი დამიდასტურა იარაღების ოსტატმა, რომლის კომპეტენციაში მე ეჭვი არ მეპარება. 

თუ გსურთ მოკლელულიანი მცირეკალიბრიანი იარაღი, რევოლვერი ბევრ უპირატესობას გთავაზობთ. ის ინელებს ყველა ვაზნას. საჭიროებს მინიმალურ მოვლას. უბრალოდ ერთ ხარისხიან მცირეკალიბრიანი  რევოლვერის მოდელზე მოდის 5 უხარისხო, იაფი და ხანდახან სახიფათო მოდელი. მაგალითად ეს Arminius HW-22, გარდა იმისა, რომ ორი-სამი დოლურას მშრალად გატრიალებით (სასხლეტზე დაჭერა ვაზნების გარეშე) სავაზნეები დეფორმირდებოდა დამრტყმელისგან, მას ერთმაგ რეჟიმში ქონდა იმდენად მსუბუქი სასხლეტი, რომ საკმარისი იყო ოდნავ მასზე შეხება და ეგრევე ხდებოდა გასროლა. 

ყველაფერი ეს მოგიყევით, იმიტომ, რომ დაგიდასტუროთ, რომ მცირეკალიბრიან იარაღში  ხშირი ხელების ფათური შეიძლება დამთავრდეს დეტალების დაკარგვით ან იარაღების ნაადრევი მწყობრიდან გამოსვლით. გამოსავალი რა თქმა უნდა არის, როგორც უკვე აღვნიშნე,  მოვლა-მომსახურების რეგლამენტის ცვლილება. წმენდა რაღაც რაოდენობა ვაზნების გასროლის შემდეგ ან თუ იარაღის გამოყენება ხდება რეგულარულად, დროის გარკვეულ პერიოდებში. თავად შეამჩნევთ როდის ეწყება იარაღს პრობლემები და ამის მხიდვით დაადგენთ, როდის უნდა გაწმინდოთ. ზოგი იარაღი როგორც ხსენებული  Mossberg 702 არ არის პრეტენზიული, ზოგი პირიქით, მაგრამ ჩემი დაკვირვებით ნებისმიერი იარაღი წმენდის გარეშე გაისვრის 400-500 ვაზნას ყოველგვარი პრობლემის გარეშე. უმეტესობა გაისვრის ბევრად მეტს. ბუნებრივია თუ ერთხელ გამოიყენეთ იარაღი და მეტს აღარ აპირებთ არ იქნება ურიგო გაწმინდოთ ის თუნდაც ერთი სროლის შემდეგ, მაგრამ თუ ისვრით რეგულარულად წმინდეთ რაღაც რაოდენობა ვაზნების ან რაღაც დროის პერიოდის გავლის შემდეგ. იმისთვის რომ ხრახნების, შტიფტების დაზიანება არ მოხდეს, ყოველთვის გამოიყენეთ შესაბამისი ინსტრუმენტები, იმიტომ რომ ხრახნების დაზიანება საკმაოდ ადვილია. იარაღის მწარმოებლები იყენებენ სპეციალური ზომების ხრახნების და დაზიანების შემთხვევაში მოგიწევთ მისი საზღვარგარეთიდან შეკვეთა. ასე, რომ თუ იარაღის დასაშლელად საჭიროა ინსტრუმენტები გამოიყენეთ ისეთი ინსტრუმენტები, რომელბიც ზუსტად ერგება ხრახნებს, შტიფტებს და სხვა დეტალებს.

შესაძლებელია იარაღის გაწმენდა საერთოდ მისი დაშლის გარეშეც. გახსენით საკეტი, დააფიქსირეთ ის ღია მდგომარეობაში. გამოიყენეთ დახრილი მცირე ზომის ჯაგრისები რომ გაწმინდოთ საკეტის სარკე და განსაკუთრებულად ადგილი ექსტრაქტორის კბილის ქვეშ და მის ირგვლივ. ასევე გაწმინდეთ ის ადგილი რესივერში სადაც არის დამაგრებული ლულა და სადაც საკეტი ეჯახება ლულას/სავაზნეს. ხანდახან მიწოდებისას ხდება ტყვიის აპარსვა და ნარჩენები სწორედ მანდ გროვდება. ეს წმენდა როგოც წესი საკმარისია რომ იარაღმა იმუშაოს ძალიან დიდი ხანი ყოველგვარი დაშლის გარეშე.