ბიჭებს სიციცხლე. გუშინ მოვაწყე მარტომ პატარა გასვლა ისევ ჯანდარისკენ დღის 12 საათისთვის ჩავედი უიმედოთ მივდიოდი მარა მეთქი თვალსწყალს დავალევინებთქო და მუხლს გავშლი ცოტამეთქი. ჩავედი დაუიმედობის სინდრომი უფრო გამწვავდა ბაკლანის და თოლიას მეტი არაფერი დაფრინავდა სავსე იყო იქაურობა, ალბათ ერთსაათზე მეტი ვიბოდიალე სიტუაციაში გასარკვევათ და ადგილის მოსაძებნათ. როგორციქნა ერთიადგილი ვნახე ალტერნატიული და დავიწყე სამზადისი შესასვლელათ დააა მოულოდნელათ კურიოზული ამბავი დამემართა)))))) გადმოვიღე ნავი გასაბერათ გავშალე გავამზადე დააა ))))))))))) ნიჩბები სახლში დამრჩენოდა))))))))). ჩამოვყარე ყურები და ჩავიქნიე საბლოოთ ხელი არაა დღევანდელი დღე ჩემთვისთქო. ცოტახანს ვიწრიალე მაინც ვერ მოვისვენე ჩავიცვი კომბინიზონი მოვიგდს ზურგზე ფიტულების სუმკა და დავიწყე თხელიწყლის ძებნა და გავედიკიდეც კარგ კანალზე. ჯერ არგავჩერებულვარ საბოლოოთ და უეცრათ შემო არდა დედალიხარაზული და დავუძახე მყისიერი რეაქციაქონდა დაძახილზე ეგრევე წამოვიდა ჩემსკენ მაგრამ ამდენი წინაღობების შემდეგ ასეთიკაი სიტუაციაში ჩავარდნა ვერ გავაანალიზე და ჩემი არიფული გასროლებით გავუშვი პირველი შანსი ოღონ იმედი გამიჩნდა რახან ძახილზე რეაგირებდა თუ რამე იქნებოდა კიდე შევიხვედრებდი რამეს ღვთისწყალობით. ხოდა მოვლენაბი ასე განხორციელდა დაახლოებით დღის ორისაათიდან.