ფხოველამ იდეა მოგვაწოდა :
-სამონადირეო მეურნეობა აქ ხიდის გამკეთებელი არ არისო და პატარა ბიზნეს პროექტი შეგვეთავაზებინაო. ძია ეკითხება:
-რა ბორანის მაგივრობა გინდა შევთავაზოთო?
ხო და ეგრევე (ისე რომ გიას სიტყვა აღარ ჩაადგმევინა, ეგრევე მორალს მიაწვა:
-არა ძმაო ლეგიონერები "პერეპრავაში ხალხს ფულს ხომ არ გამოართმევენო. ჩვენ იმენნა ძმობაში და კაცობაში ვეხმარებითო. და რო დაიწყო და მისცხო და მისცხო დააღარც ჩერდება.
ეს ჩვენი ფხოველა უყურებს , უყურებს და ბოლოს ძაან კახურად ეუბნება :
-ოე ოე ოეეე, მაიცა ძიაა ნუ გაუტიე კაცოუუ. ე დედა არღნიანი მეორე დღეა ვუბერავთ , პახმელია დამეწყოო და არ შაილება ეგეთი სერვიზები რო ქონდეთ (ფასიანიო რაღა) დარეკო და უცებ თათარიახლად რო მოგიტანონ და გაშალონო?
ე დედაარღნიანი ჩვენ რო გადმოვედით ეხლა დანარჩენი სასტავი ერთი-ორი საათი კიდე ვერ დადგებიან ნომრებში და მე აქ პახმელიაზე უნდა ვიწვალოო ტო. . ეს იყო და სიტყვა არ ქონდა დამთავრებული ჩვენი ძია გაშპა . "გავიდა იორდანესა კი არა და იორს გაღმა . ფხოველასი რა გითხრათ და მეც პახმელია დამეწყო უკვე მაგ დროისათვის.
გია გაგიჟდა სად გაშპა ეს კაციო და დარეკვას ცდილობდა რო გაერკვია სა იყო გვალია რო არ იყო .მარა მეტი არაა თქვენინ მტერი თქვენ იქიდან მხოლოდ აზერ ქსელის კნეინას ხმის გარდა ვინმემ გაგცეთ პასუხი. გავიხედოთ და ჩვენი ძიაც გამოჩნდა , კრეისერივით მოაპობდა მდინარეს.
ოხ ძია შენ გაიხარე რა. გადაგვარჩინა ამ კაცმა 2 ვეტერანი. ხო და მოკლედ რომ ვთქვა (სათქმელი) და სტყვა არ გავაგრძელო . ძიამ ჩვენი მარაგები ბაზაზე რაც დავტოვეთ უცებ იქ გააჩინა და პურმარილი გაშალა მარა რა პურმარილი. მარა მთავარი მაინც ის იყო რომა თურმე ერთი ბოთლი ბელუგა დარჩენილი გვქონდა . სავსე არა მარა მაინც.
მოკლედ ლეგიონში ხო დალაგებული არცერთი არა ვართ . ხოდა ჩვენი ძიაც ნაბახუსევზე გახლდათ . ჰეჰ სუფრის გაშლას ვინ დაელოდებოდა? ისე მოვიქეცით როგორცა ლეგიონერების ცნობილი (ლეტუჩი) გამონათქვამი.: "კუი ჟელეზო ნეატხადია ოტ ბაგაჟნიკა"