გეხარე ლევანო.
ერთი უნდა ითქვას რომ ჩვენი ძაღლების ამბავი ხომ იცით არავის არაფერს დაანებებენ,. ხო და გადაიკარგენ და არსად სჩანდნენ. მიუხედავათ იმისა რომ ოთო ხშირად მოუწოდებდა , იმათი ასავალ დასავალი გაურკვეველი იყო არა და ასე არ სჩვევიათ. ისიც უცნაურად გვეჩვენა რომ სადღაც ქვემოთ რამოდენიმეერ გავარდა თოფი. თან რაღაცნაირი არა სამონადირეო ინტერვალებით.
უცნაურად ნამდვილად გვჩვნა , მაგრამ ცუდს გული არ გვიგრძნობდა .
მოკლედ ასე იყო თუ ისე მონადირული წესია და ჩვენ როგორც ტრადიციების მიმდევარი ხალხი (უბრალოდ კაცურშიც არა სწრია) მასპინძელი ტყეში მარტოკა არ მივატოვეთ და ბოლომდე დავრჩით მის გვერდით ცუგრიკების მოლოდინში.
ნუ ბიჭები სხვადასხვა მხარეს დავიშალეთ და სროლა-სროლით ჩვენ ჩვენი უჩასტოკები მოვჩხრიკეთ , იმედი გვქონდა სროლის ხმაზე გამოგვეხმაურებოდნენ და მოვიდოდნენ ჩვენი ოთხფეხა მეგობრები , მაგრამ.......
ამასობაში დაღამდა და უკვე ხილვადობაც აღარ ვარგოდა , სხვაზე რომ აღარაფერი ვთქვა. მაგრამ ცუგრიკები ისევ არსად არ სჩანდნენ.
ამას დაემატა საშინელი სიცივე და ქარიც . მოკლედ კბილს კბილზე ვერ ვარტყავდით ისეთი სიცივე იყო. ამოვბრუნდი მანქანაში თბილი კურტკის მოსაცმელად და ფანრის შუქზე 2 თვალმა გაანათა. ჯერ ცოტა შემეშინდა მგელი ხო არაა ესე რას შემომცქერის მეთქი და იარაღს წავეტანე , მაგრამ მერე უცებ გამიხარდა , იმიტომ ცომ ჩვენი გოგო იყო. ისე კი გამიკვირდა რაღაც უცნაურად მიყურებს თქო , მაგრამ რახან მოვიდა მაინცა და მაინც აღარ მიმიქცევია ყურადღება. ბიჭებიც მოვიდნენ და ვცდილობდით ოთოსთვის მიგვწეწვდინა ხმა. ბუკა არ გაჩერებულა სულ ურეკავდა და რაღაც მომენტში გავიდა კავშირზე კიდეც. ამასობაში მეორეც მოვიდა და გვარიანად გავხალისდით.
ნუ ვინაიდან ძაღლები ძალიან მიყვარს , პური გავუტეხე და ვაჭმევდი , მაგრამ რაღაც უცნაურობას ისევ ვამჩნევდი.
ამოვიღე ფანარი და ძაღლების დათვალიერება დავიწყე. ნუ თქვენ იცით რაც მოხდა. ამასობაში ოთოც მოვიდა და მოკლედ ყველა ძაღლი ადგილზე იყო. სხვას იმ სიბნელეში რაღას გავაკეთებდით და ამიტომ სწრაფად წამოვედით. თან ძაღლები მისახედები იყვნენ.
თავისთავად ძალიან ცუდი ფაქტი მოხდა . ჩვენ ძალიან გაბრაზებულები ვბრუნდებოდით , მაგრამ გზაში დაგვირეკა ოთომ და გვითხრა რომ უკვე გავარკვიე ვინც გააკეთეს ეს ცუდი საქმე და ხვალ მოეკითხებათო.
აი ეს კი უკვე კარგი იყო , იმიტომ რომ ჩვენ შორს ვართ იმ მოსაზრებისგან რომ ყველა ცუდ საქციელზე , ყველას მივუტევოთ.
თუ იმისი არ ეეშინდათ რომ ჩვენ ძაღლებს ესროლეს(საერთოდ ძაღლებზე სროლა ჩემთვის საერთოდ მიუღებელია), მასშინ წესით ი მისთვისაც მზადაც უნდა ყოფილიყვნენ რომ არაკაცობა მოეკითხებოდათ და და დაისჯებოდნენ. ახია მათზე.
მოკლედ ჩვენ ჩვენი დახმარება რა თქმა უნდა შევთავაზეთ, მაგრამ ამ სიშორეზე ბუნებრივია არ ჩაგვიყვანეს. ვინაიდან ვიცოდით დილას რა ბიჭებიც მიაკითხავდნენ იმ ნაბიჭვრებს, ხასიათიც გამოგვიკეთდა .
ხო და ხასიათზე როცა ვართ , ბუნებრივია რესტორნის ხასიათზეც დავდექიით.
გზაზე ერზტი კარგი რესტორანიც შევნიშნეთ და დიდი ფიქრიც აღარ დაგვჭირდა . ეგრევე შევედთ და შეკვეთაც გავაშანშალეეთ.
ბუკა მაგარი მოშიებული იყო და თეფშზე გადაღებისას ისეთი ყურადღებიანი და სერიოზული იყო , ისე რუდუნებით გადაიღება ხოლმე , სიკვდილ სიცოცხლის საკითხი გეგონებოდა!
0 წევრი, 0 სტუმარი
ატვირთული ვიდეოს ბმული ჩავსვათ პოსტში?