ლეგიონი ქომაგობს ბორჯღალოსნებს(ნამიბია)

მრავალჟამიეროებიც არ დავცხეთ რო?

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

..

გაგრძელება იქნება

უი ეს რეპორტი დასამთავრებელი ყოფილა

სიტუაცია ისე დაიძაბა , ოფიციანტებსაც კი ავიწყდებოდათ და ეშლებოდათ , რომელი მაგიდა რას უკვეთავდა... (ე უკანა ფაონზე მიმტანს ხომ ხედავთ? ეხლა ამას ახსოვს ვინ რა შუკვეთა? მეტი არა ჩემი მტერი ამას არაფერი ხსომებოდა).

.

.ნუ იმდენჯერ ვიყავით ჩათვლის ხაზთან ახლოს და იმდენჯერ შეაჩერა მე 16 , მოთამაშემ(მსაჯმა) ჩემი აზრით არასამართლიანად , რომ ბიჭებს ცოტა ნერვებიც აეშალათ...

.

ნერვების აშლა ცოტა ხასიათზეც დაგვეტყო... .

.

და სახეებზეც.

.

.ნუ გოგოები ჩვენზე ხალისობდნენ , თან ძაან მაგრადაც ..

მოკლედ დიდი ნერვატრიოპკა იყო რა. მსაჯის დედის ხშირი მოკითხვა და მერე ანერვიულებულ , ცხელ გულზე ცივი არაყი...

     ხალხი სერიოზულად დაიძაბა , ხან აქედან იყო ჟივილ-ხივილი და ხან ბარის მეორე მხრიდან მოდიოდა წივილ-კივილი.

უცხოელები იყვნენ შემოსულები და ისინიც ჩაერთვნენ ამ გაუგებრობაში. მოკლედ იქ ამბავი იყო დედა შვილს ხელში არ აიყვანდა კი არა სახელს ვერ გაიხსენებდა .

ნუ როგორც იქნა გადავიდა თამაში ფინალურ ეტაპზე და სულ უფრო და უფრო ცოტა დრო ჩებოდა მსაჯის ფინალურ სასტვენამდე , მაგრამ როგორც გახსოვთ, რაც უფრო ცოტა დრო რჩებოდა , სულ უფრო და უფრო მცირდებოდა სხვაობა და შესაბამისად იზრდებოდა დაძაბულობა და ჩვენი ნერვების წყვეტაც.

    ჩვენი ბორჯღალოსნების სასახელოთ უნდა ითქვას , რომ ღირსეულად გაუძლეს მეტოქის შტურმსაც და სახიფათომდე შემცირებული სხვაობა , რომელიც ერთი ჯარიმის აკიდების შემთხვევაშიც კი ჩვენი მოწინააღმდეგის სასარგებლოდ გადახრიდა ფორტუნის სასწორს ,, მოახერხეს და შეინარჩუნეს ეს სხვაობა მატჩის ბოლომდე.

   მატჩის არბიტრის სასტვენის ხმაც და შემდეგი მსოფლიო ალაფის ფინალურ ეტაპზე მონაწილეობის უფლებაც იაპონიაში ,ჩვენი ბიჭების ხელში აღმოჩნდა.

    რა თქმა უნდა უზომოდ გახარებულები ვიყავით , მაგრამ ჩვენი ნერვებიც ბოლომდე დაიხარჯა. განსაკუთრებით ჩვენი ებრაელი მეგიობრებისა.

.

.

.

.

ყველაზე მაგარი ნოზიკა იყო. არც ჯდებოდა და არც ჩერდებოდა, ჩემს უკან იდგა და "იმენა" ყურში ჩამძახოდა: "აუ, რა თამაში წავაგეთ რაა". მე კიდევ ეგ მინდოდა? აქეთ მსაჯი , და ჩვენების უიღბლობა უკან კიდევ გოჩა.... ადუღებული წყალივით ვიყავი, მაგრამ ყველაფერი კარგია რაც კარგად მთავრდება.

ხოო მეც ყურში მხვდებოდა მგრად . ისე ბოლოს მაგრა უთხარი .... გახსოვს?

პრადალჟენიე სლედუეტ.

..

.

.

.

..

.

.

.

.

.

.

..

ასე და ამგვარად ჩვენები გამარჯვებულები გავიდნენ შემდეგი ჩემპიონატის ფინალში, იაპონიაში .

.

ხოლო ჩვენ გახარებულები - ქუჩაში.

.

.

გახურებულებს , გრილი წვიმა დაგვხვდა გარეთ და სასიანმოვნოთაც გაგვაგრილააა.. .

.

ასე და ამგვარად ეს ლამაზი დღეც დამთავრდა . ემოციებითა და გამარჯვების სიხარულით  გაჯერებული კიდევ ერთი ლამაზი დღე. .