გადავარჩინოთ ქართული ჩოხა
რამდენიმე საუკუნის წინ ქართველი კაცი ჩოხა-ახალუხის გარეშე არავის წარმოედგინა. განა პლატონ სამანიშვილი, ან თუნდაც სოლომან მორბელაძე ჩვენს წარმოსახვას ჩოხის გარეშე შეუძლია აღიქვას? რომ აღარაფერი ვთქვათ რეალური პიროვნებების შესახებ.
წელს საქართველოში, კულტურის, ძეგლთა დაცვისა და სპორტის სამინისტროს მხარდაჭერით "ქართული ჩოხის გადარჩენის პროექტი" განხორციელდა.
ბატონი არსენ მათიაშვილი ჩოხის ქართული ტრადიციული მეთოდით კერვის ერთადერთი ექსპერტი გახლავთ. იგი უკვე 60 წელიწადია, რაც ქართულ ჩოხებს კერავს.
სამი თვის განმავლობაში (პროექტის ფარგლებში) ახალგაზრდა ქართველი დიზაინერებისთვის მასტერკლასებს სწორედ ბატონი არსენი ატარებდა, რათა თანამედროვე დიზაინერები ჩოხის ტრადიციული ქართული მეთოდით კერვის ოსტატობას დაუფლებოდნენ.
მასტერკლასების მიმდინარეობის დროს ცამეტი ჩოხა შეიკერა, რომლებიც ახალგაზრდა ფოლკლორულ გუნდ „გულანს" (ხელმძღვანელი - ანსამბლ "რუსთავის" სოლისტი გიორგი ნატროშვილი) გადაეცემა.
დღეს გაიმართება დასკვნითი ღონისძიება. .
https://www.myvideo....ideo_id=1526346
ქართული სამოსელი - ჩოხა
სიტყვა ჩოხა კავკასიაში, აღმოსავლეთ ევროპასა და აზიის ქვეყნების ენებში გვხვდება.
ასე მოიხსენიებენ მოსაცმელი სამოსელის შალის ქსოვილს - საჩოხეს.
ჩოხა - შესამოსელი კაბაა, რომელიც ქართული სამოსელის ერთერთი მკაფიო მახასიათებელია.
გულმკერდზე საწამლე, მკვეთრად გამოკვეთილი წელი, სამასრეები, ქამარზე იარაღის დასტები, კაბის თავისუფალი ტოტები...
ჩოხის შიგნით კი სპეციალურ პერანგს იცმევდნენ, რომლის საყელოც ფიქსირებული იყო.
ეროვნული ტანსაცმლის მაღაზია ”სამოსელი პირველი”
ვიცით, რომ ის კავკასიიდან შემოვიდა მე-17 მე-18 საუკუნეებში
წელს ვერცხლის დეტალებით მდიდრულად შემკული ქამარი უმშვენებდათ.
ჩოხა ეროვნული სამოსის სახეს იღებს მე-19 საუკუნის დასასრულსა და მე-20 საუკუნის დამდეგისთვის.
გრძელი ჩოხა პირველად მეგრელებმა მოირგეს. ის მე-19 საუკუნისთვის სამეგრელოს და სვანეთის თავადების გარდერობში უკვე
კარგად გათავისებული სამოსელი იყო. შემდეგ კი იმერეთშიც შემოვიდა ჩოხა, ის უფრო მოკლე იყო სიგრძეში და შარვლის და პერანგის მკლავები ჩანდა.
1-2 მეგრელები და გურულები; 3-6 იმერლები; 8-9 აჭარლები
ქართლ-კახეთში ჩოხა აქტიურად არ მიუღიათ. გრძელი ჩოხა არც გავრცელებულა. ქართლ-კახური ჩოხა - სიგრძით მუხლებს ფარავდა,
მკერდი სამხუთხა ფორმით ქონდა ამოჭრილი, რომელიც ახალუხს აჩენდა. ძირითადად უსარტყლოდ ატარებდნენ.
1-ქართლელი გლეხი; 2-მოქალაქე ხელოსანი; 3-მოქალაქე ვაჭარი; 4-7 მაღალი წოდების ქართლელები და კახელები; 8-9 ინგილოები
მთიანმა რეგიონმა კი ჩოხას თავისებული ხიბლი მისცა
ხევსურული - მოკლე, უღილკილო. გულმკერდზე ონრამენტული ნაქარგით, ჯვრებით.
1-2 თუშები; 3-6 ხევსურები; 7 სვანი; 8-10 რაჭველები