ყველაფერს აქვს დასასრული. სიზმარსაც. გზასაც. ოცნებასაც. სურვილებსაც. ძალასაც. გრძნობებსაც. დროსაც. სიცოცხლესაც....
არ სრულდება მხოლოდ პირობა
სენეკა
ყველაფერს აქვს დასასრული. სიზმარსაც. გზასაც. ოცნებასაც. სურვილებსაც. ძალასაც. გრძნობებსაც. დროსაც. სიცოცხლესაც....
არ სრულდება მხოლოდ პირობა
სენეკა
.შეცდომა ყველას მოუვა, მაგრამ ვინც თავის შეცდომას ჯიუტად იცავს , ის უბრალოდ სულელია
(ციცერონი)
დაინტერესებული იყავი შენი პატივისმცემლების არა რაოდენობით, არამედ ღირსებით: ცუდებისაგან დაწუნება ადამიანის საქებარია
(სენეკა)
ჩვეულებრივად, ადამიანები იმით ნაკლებად ტკბებიან, რაც მიეცათ და უფრო მეტს დარდობენ იმის შესახებ, რაც არ მიეცათ (ბელინსკი)
კეთილი საქმე განსაკუთრებით იმათთვის უნდა ვაკეთოთ,ვისგანაც საპასუხო სამადლობელს არ ველოდებით (ილია ||)
სახარებისეული ჭეშმარიტებაა !!!
სხვათა შორის ეს სიტყვები პირველად , ჩემი და მიშკას ძმაკაცისაგან ,მაგარი ქართველისაგან ,ცხონებული გელა დუმბაძისაგან მოვისმინე თავის დაბადების დღეზე.
რამოდენიმე დღეში აფხაზეთში ომი დაიწყო და მოხალისედ გავარდა ეგრევე "თეთრ ლეგიონთან"ერთად. , ჩვენ არ დაგველოდა. საუბედუროთ, .ცოცხალი ვეღარ ჩამოვიყვანეთ. დაჭრილი ჩაუვარდა ბაგრამიანის სახელობის სომხურ სადამსჯელო ბატალიონს რომლებმაც ადგილზევე დახვრიტეს.. ხო და ეს რომ ვნახე ინტერნეტში, მისი სიტყვები გამახსენდა.წინასწარმეტყველურად ახდა.
ადგილი სასაფლაოზე თითონ არ უყიდია....ე.ი. სასუფეველში მოხვდა.
აცხონოს უფალმა მისი და მტრის ხელით მოკვდინებული ყველა ჩვენი თანამემამულის სული!
ბაბუ ნადმვილად დამაფიქრებელი სიტყვებია ...
ღმერთმა გაანათლოს მათი სულები ვინც სამშობლოსათვის გასწირა თავი
მოსკოვში ვარ,ტაქსი გავაჩერე,მისამართზე და თანხაზე მოველაპარაკე, ჩავჯექი, დაძრა, ცოტა ხანში რაღაც უცნაურად შემომხედა, მარტო გამოლაპარაკების სურვილი არ ჩანდა თვალებსა და ინტონაციაში.
- გრუზინ? - მეკითხება.
- და გრუზინ - ვპასუხობ,თან დაინტერესების მიზეზს ვეკითხები.
''გუშინ სამი ქართველი ავიყვანე. რიგის ბაზარში მთხოვეს მიყვანა.
გზაში დამიმეგობრდნენ, ერთ-ერთმა მითხრა, ცოლს დაბადების დღე აქვსო, დამპატიჟა, ბაზარშიც შევყევი, მივეხმარე, ფული დააკლდათ და რაც ჯიბეში მქონდა მივეცი.
წამოვიყვანე, დატვირთული ჩანთებით შევიდნენ სადარბაზოში, ახლავე ამას ავიტანთ და ჩამოვალთ, კიდევ გასასვლელები ვართო მითხრეს.
ველოდები, ცუდი მაშინ გავიფიქრე, ნახევარი საათი რომ გავიდა. თურმე გამჭოლი სადარბაზოა.
გადამაგდეს.
გავმწარდი, ასე უნამუსოდ რომ ისარგებლეს ჩემი ნდობით. მანქანაში საწვავიც აღარ მაქვს, ჯიბეში-ფული. მოვდივარ და ვწყევლი ქართველების გაჩენის დღეს.
ვხედავ ვიღაც მაჩერებს, არარუსი. ქართველია, აშკარად.
- გცალია? - მეკითხება, მანქანა გამიფუჭდა და უნდა მატარო მთელი დღე, თან კარგ ფულს მთავაზობს.
"ესეც მაგდებს ალბათ,ბენზინს მაინც ჩავასხმევინებ''-ვიფიქრე. ვეუბნები, ბენზინი ახლავე ჩამისხი, მითავდება მეთქი.
"ბენზინის გარეშე როგორ ტაქსაობ, რაშია საქმე"- მეკითხება, თან ჩემი ტონი არ მოეწონა.
მოვუყევი ყველაფერი, დაფიქრდა. წავედითო, მეუბნება. ბენზინი ჩამისხა და ის ფული მომცა წინასწარ, რაზეც მოვილაპარაკეთ. გვიანობამდე მატარა, სახლთან რომ მივიყვანე ერთი იმდენს მაძლევს და მეუბნება, ეს იმ ქართველების აიღე და ქართველებს ცუდად ნუ მოიხსენიებო.
''კაკოი ვი ვსიო ტაკი სტრანნი ნაროდ გრუზინი" - დაამთავრა ამბავი.
ძალიან მინდოდა იმ კაცის ვინაობა გამეგო, ვერ გაიხსენა.
წყარო: დრო მიდის , კადრები კი რჩება
ძველი ბერძნები იდიოტს ეძახდნენ კაცს, ვინც საზოგადოების ცხოვრებაში არ მონაწილეობდა.
სრული სიმართლეა. კაცი მაშინ ხდება კაცი, როდესაც საკუთარ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაზე პასუხისმგებლობას იღებს.
ის უცნობი მთელს ქართველობაზე გრძნობდა პასუხისმგებლობას და დიდი კაცი იყო.
ნეტა ბევრი იყვნენ ასეთები
წყარო: დრო მიდის კადრები კი რჩება
- მე არ შემიძლია გავხდე იმ სამყაროს ნაწილი, სადაც ქმრები ცოლებს მეძავებივით აცმევენ, გამოაქვთ სააშკარაოზე ის, რაც დაფარული, სანუკვარი უნდა იყოს.
სადაც არ არის პატივისა და ღირსების გაგება, და ადამიანების სიტყვას მხოლოდ მაშინ შეიძლება დაეყრდნო, როცა ისინი ამბობენ "გპირდები".
სადაც ქალებს არ სურთ შვილები, კაცებს კი არ უნდათ ოჯახი.
სადაც ლაწირაკებს წარმატებულები ჰგონიათ თავი მამიკოების მანქანების საჭესთან, ხოლო ნებისმიერი, ვისაც ძალაუფლება აქვს, ცდილობს დაგიმტკიცოს, რომ შენ არარაობა ხარ.
სადაც ადამიანები ფარისევლობენ, რომ ღმერთის სწამთ, ალკოჰოლის ჭიქით ხელში და თავიანთი რელიგიის სულ მცირე გაგების გარეშე.
სადაც ეჭვიანობის გრძნობა სამარცხვინოდ ითვლება, მოკრძალება კი – ნაკლოვანებად.
სადაც ადამიანებმა დაივიწყეს სიყვარული, უბრალოდ პარტნიორის საუკეთესო ვარიანტებს ეძებენ.
სადაც ადამიანები უმცირეს წვრილმანსაც არემონტებენ თავიანთ მანქანებში, არ ზოგავენ ამაზე ფულსა და დროს, თავად კი ისე სამარცხვინოდ გამოიყურებიან, მხოლოდ ძვირფასი მანქანა თუ დაფარავს ამას.
სადაც ბიჭები მშობლების ფულებს ღამის კლუბებში ანიავებენ, პრიმიტიულ მუსიკაზე მანჭვა-გრეხით, გოგოებს კი ისინი ამის გამო უყვარდებათ.
სადაც კაცსა და ქალს უკვე რა ხანია, ვერ გაარჩევ ერთმანეთისგან და ამ ყველაფერს ერთად თავისუფალ არჩევანს უწოდებენ. ხოლო ვინც სხვა გზას აირჩევს, მას ჩამორჩენილ დესპოტად მონათლავენ.
მე ჩემს გზას ვირჩევ, მხოლოდ ის არის სამწუხარო, რომ ვერ ვიპოვე ასეთივე გაგება იმ ადამუანებში, რომლებშიც ამას ყველაზე მეტად ვეძებდი...
კიანუ რივზი
სხვა თემა ვერ ვნახე (გამონათქვამები) ადმინისტრაციას შემდგომ თუ სურს გადაიტანოს
0 წევრი, 1 სტუმარი
ატვირთული ვიდეოს ბმული ჩავსვათ პოსტში?