მოგესალმებით მეგობრებო!
გუშინ , 9 ივლის , გასულები ვიყავით მესხეთში , სადაც მოვინახულეთ ხერთვისის ციხე , ვარძია და რაბათი. მუსტაფა , ბისმასრკ, ბურგო, შაკო , ყველას დიდი მადლობა გუშინდელი ლამაზი და დსაინტერესო დღისათვის. რაც მთავარია უღრმესი მადლობა ჩვენ ვეკუს რომლის ორგანიზებულიც იყო გუშინდელი ჩვენი მოგზაურობა. აღსანიშნავია რომ ეს იყო პირველი გასვლა რომელიც ჩვენმა გემრიელმა ბურგომ თავიდან ბოლომდე თვითონ დააორგანიზა და მინდა ვთქვა რომ ძალიანაც კარგად. გაიხარე ლევან ვეკუა . ეს ერთი და სხვა მრავალი ძმობილო. ასევე დიდი მადლობა ჩვენ ბისმარკას. ჩიტივითა ვარ ოთო. ფანტასტიური ღვინო იყო.
.
ასე და ამგვარად ვიწყებთ ესე ამბავს ლეგინერებისა მესხეთსა მოგზაურობისა თვისთა ცოლთათა და შვილთა ვიქენდსა დღესა პიკნიკად მოსვლისა!
დილის 6 საათზე რომ დაიწყო მუსტაფამ შაყირი , მთელი დღე არ გაჩერებულა ( არა , თუმცა ვტყუი. ერთადერთი ვარძიის სანახებიდან რომ ეშვებოდა , მაშინ დარეკეს რესტორნიდან ,"სუფრა გაწყობილიაო და ეგ იყო, არქა ფეხს მოუხშირეთ გვაგვიანდებაო. სანამ მივედით ცოტა იბუზღუნა ) ხო და ამას თუ არ ჩავთვლით მთელი დღე ღადაობდა. ღადაობდა რა , ძირითადათ მე მაშაყირებდა. ცოტაოდენი ლოდინის შემდეგ ყველანი შევიყარეთ და ჩვენი ნაცნობი ლიბრესკენ დავიჭირეთ გეზი. (ეს იმის მიუხედავად რომ მუსტაფამ ბურგოს ჯადოსნური საწებელისთვის შესაბამისი ძეხვეული, ვიჩინეული და სასუსნავეული , უხვად მოიმარაგა)
.
ნუ ლიბრეში ძალიან გაუხარდათ ჩვენი დანახვა , ერთი იყო რომ არასამონადირეო ტანისამოსში ცოტა ძნელად აღგიქვავთო და უნდა გენახათ გამთენიისას ნამძინარევი თანამშრომლები საბრძოლო პოზიციებს როგორ იკავებდნენ. სალაროსთან , ხორცის და სპირტიანი სასმელების სექციებში. ნუ ჩვენ ბუნებრივია , ეგრევე ალკჰოლის დეპარტამენტს მივაკითხეთ. დეპარტამენტის თავმჯდომარე ვერ ასწრებდა ჩვენ მიზანმიმართულ და პროფესიონალიზმით გაჟღენთილი კითხვებიზე პასუხის გაცემას , რომ ახალ ახალი თავსატეხი უჩნდებოდა . თუმცაღა უნდა ითქვას დიდი პასუხისმგებლობით მიუდგა ხელმძღვანელობისაგან დაკისრებულ მოვალეობას და ამომწურავ ინფორმაციებს იძლეოდა . მართალია შიგა და შიგ(რა უცნაური სიტყვაა ) ლოჯისტიკის სამსახურის უფროსს უკავშირდებოდა და მცირე და სწრაფ კონსულტაციებს იღებდა , მაგრამ მათ სასახელოდ უნდა ითქვას რომ ამოცანას თავი ღირსეულად გაართვეს.
.
.
ნუ ვინაიდან ჩვენ ხელდახელ ჩავერთეთ "ხელჩართულ" ბრძოლაში , ვით დიდი დავითი იზამდა , ჩვენი კავალერია "შემორბენით -დაზვერვით" მანევრებს ატარებდა ხორცის სექტორში. საქმე იმაშია რომ ოდეს გავმართეთ სა,მთა კრება "ქაჯეთისაციხისა " (უკაცრავად ლიბრეს ) დასალაშქრათ , თათბირათ შეკრებილებმა ვთქვით ბრძნული სიტყვა . "არაყი სხვაა, ჭაჭა სხვაა, კონიაკი სხვაა შუა უმდევს დიდი მზღვარი". ხო და დაზვერვაზე მყოფი კავალერიის მეთაურისგან , დიდი თავადი წინწკალაძისგან მოვიდა უსტარი, მალემსრბოლმა კი ზეპირად დაამატა "ქართველნო ბასტურმაც მოიძევება სახორცეთშიო" ხო და რო დავცხეთ ყიჟინა , ლიბრეს ძილბურანში მყოფი თანამშრომლები ზრწოლამ აიტანა კიდევაც.
.
მაშველი ვაფრინეთ კოლხთა დიდი მთავრის ვეკუას მეთაურობით. თან შემონათვალი დავაბარეთ, "ვიჩინას- არაყი, ბასთურმას-ჭაჭა .ხოლო კონიაკს -ტკბილეულითქო". მიუხედავად ქარაგმული გამონათქვამისა დიდმა თავადმა იმ წამს აუღო ალღო ჩვენ დანაბარებს , და დიდი მთავრის ვეკუას მისვლით გახარებულბი გულდა გულ ეძგერნენ მტერს. შენივთდა ბრძოლა. ხო და ამ დროს ჩვენი ბანაკის ზურგში გავარდა ხმა , 'ტკბილეულიო" ხო და ჩვენ ცოლ-შვილს ზურგის აღალში რას გააჩერებდი? ჩვენ მხარდამხარ იწყეს ბრძოლა , მუსტაფა ბეის მეუღლის გმირი თინათინის მეთაურობით.
.
.
.
აი ამ სამაგალ.ითო "თავგანწირვამ" თავისი შედეგი გამოიღო და "ცოლმანნ და შვილმანნ ჩვენმან უსწორო ბრძოლაში ღვთივკურთხეულად სძლიეს მომხვდურთა და აურაცხელი ალაფით დახუნძლულები ,შემობრუნდნენ ალაგსა დიღომსა სადაც ელოდათ მათ ავტობუსი სახელად "მერსედესი" "......
მაშ ასე პირველი შეტაკება მოგებული იყო მაგრამ ბრძოლა და დიდი ომი მხოლოდ ახლა იწყებოდა . როგორც გადმოგვცემს "ჟამთა აღმწერელი" ეხლა მთავარი იყო სრულიად ქართველთა გაერთიანება და შეკავშირებულ-შეთანხმებული მოქმედება.
აწი მოახერხეს კიდევაც და ქართველებმა ქსნის ერისთავ ფხაკაძესთან ერთად იგოეთთან დათქვეს სრულიად ქართველთ ლაშქარის გაერთიანება.ეს ერთგვარი ხრიკი იყო. მოწინააღმდეგეს პირველი შეტაკების შემდეგ , უკან დახეული და შემდეგ გაქცევით გადარჩენილი მოლაშქრეები , არასწორ წარმოდგენას შეუქმნიდნენ ქართველთა ლაშქრის სიმცირის შესახებ. ხო და ასეც მოიქცნენ და სწრაფი ტემპით გაქუსლეს იგოეთისკენ .სადაც ქსნის ერისთავი სულმოუთქმელად ელოდა დანარჩენ ლაშქარს თავის სახლობითურთ და რაც მთავარია "კნიაჟნა ანნაც , მხარს უმშვენებდა თვისაა მეუღლესა ახოვანსა და ტანად მშვენიერსაა დიდსა ერისთავსა ოთარსა". მაშ ქართული ლაშქარი პირველი შეტაკების შემდგომ დათქმულ ადგილისაკენ მიჰქროდა
ვინაიდან ეხლა გავდივარ , იმედია გააგრძეკებთ.