შოთა ძმა. აი ვერ წარმოიდგენ როგორ მიხარია. პირველად ხომ შენ მაზიარე ზიარის ტბაზე თევზაობას , ხო და ხო საერთოდ გარტყმაში არ ვარ ამ საქმის მაგრამ, ისე მიხარია ძმობილო რომ ძნელად მეჯერება მეთვითონ რომ ეს საშენი და კალმახის გამრავლება ასე გამახარებდა. ეხლ წარმომიდგენია , შენ როგორ იქნები. კიდევ იცი რა მიხარია ძმობილო ? რომ ჩვენ მონადირეები შენი მეთაურობით , კალმახის , გამრავლების საქმის საავეში მოვიაზრებით. ბევრი აბა არც არაფერი , მაგრამ რაც არის , ის ხომ მაძლევს ასეთი შეგრძნების განცდას და არ დაგიმალავ ძალიან მსიამოვნებს. ხო და წარმომიდგენია შენი შინაგანი მდგომარეობა ძმობილო. 8 წელზე მეტია ამ საქმისთვის არც შრომა და არც ბრძოლოა არასდროს შეგიწყვეტია.
სულით და გულით გილოცავ ძმა!. შენი ამბავი მაგალითად უნდა იქცეს ყველა ქართველისთვის. დღეს ფაქტიურად შენ ახალ ისტორიას წერ კულტურულითევზაობის და თევზის გამრავლება მოშენების საქმეში. ეს კი უკვე გადამეტების გარეშე შეიძლება ითქვას რომ ფაქტი და რეალობაა.
მეამაყება შოთა შენი მეგობრობა. ღმერთმა ხელი მოგიმართოს ძმობილო.
აუცილებლად შენ გვერდში მიგულე! უფრო სწორად გვიგულე!